Dedicated to you! @imyourtwinklestar ! OMYGOOOOSH! Hindi ko talaga inakala na ganito magiging successful ang story ko. Remeber the 1st chapter? I dedicate it to you kasi your story Matutuhan mo rin, which is a very very wonderful story, was my inspiration in making my own too!!!! And look at the results! OMG! Thank you talaga ate! Thank you! Thank you! Thank you! This story won't exist without you! God bless po!
To all of my readers. Thank you kasi nagtiis talaga kayo sa matagal 'kong update. Hihihi love you guuuuuys!!!
Feeling ko maramang typo's dito kaya pag pasensyahan niyo na :)
Enjoy the 2nd to the last chapter of Bestfriend Ko :) *tears of joy*
____________________
Daniel's POV
*Tok*Tok*Tok*
"DJ, anak, Kain ka na."
Bumukas yung pinto an at pumasok si mama.
"Anak? Halika na kain tayo."
Hindi ako sumagot, nakatulala lang ako sa computer ko habang tinitignan ang picture niya.
"Anak, hindi na tama 'tong ginagawa mo. Kumain ka, baka magkasakit ka diyan. Anak, please?"
Bumuntong hininga ako.
"Susunod po ako."
Narinig ko ang pag buntong hininga ni mama bago lumabas ng kwarto.
Tinitignan ko ulit ang picture niya.
It's been a week since she left me and I can still remember how stupid I look running for nothing.
FLASHBACK
"KUYA! KUYA! KUYA!"
Napatalon ako galing sa kama kasi nagmamadaling pumasok si JC sa kwarto ko kasama si Magui at Lelay.
"ANO!? Nanggugulo kayo eh." Kinuha ko yung phone ko at tinignan ang oras.
10:00 pa lang sa umaga.
"Kuya DJ, you won't go to the airport?" Tinignan ko si Magui habang nakakunot ang noo ko.
"Ano naman ang gagawin ko 'don?"
Nagkatinginan sila bago tumingin sa'kin.
"You din't know?" Lelay.
YOU ARE READING
Bestfriend Ko... (Published under Pop Fiction)
FanfictionIsa lang naman ang gusto ko eh. Ang mahalin ako ng bestfriend ko. Cliche right? Pero masisisi niyo ba ako? Nagmamahal lang naman ako eh. Nagpapakatanga lang ako. You know what? Life is unfair. Hindi ko naman ginusto 'to eh. Pero bakit binigay saakin...
