Hoofdstuk 12

1K 36 2
                                    

Hoofdstuk 12
POV Chaima

Ik ren snel weg ik weet niet eens waar ik ben ik pak mijn telefoon en zie dat die leeg is tfoe dat ook nog opeens hoor ik getoeter ik draai me om en zie Farid in een auto

"heb je een lift nodig" vraagt hij vanuit de auto eigelijk wel maar ik vertrouw hem niet echt

"nee Dankje ik vind het we" zeg ik en loop veder hij rijd dan naast me ik zucht kijk om heen ik ga het nooit vinden ik draai me haar hem om

"eigelijk heb ik wel een lift nodig" zeg ik verslagen hij stapt uit en doet de deur voor me open nou dat hoefde ook weer niet denk ik bij mij zelf ik stap in en hij doet de deur dicht en stapt zelf ook in en rijd weg waar gaan we heen ik heb hem niet eens vertelt waar ik woon hoe langer hij rijd hoe minder auto's ik zie ik vertrouw dit niet

"ummm Farid waar gaan we heen ik heb je niet vertelt waar ik woon" zeg ik een beetje bang hij kijkt mij grijnzend aan en rijd dan veder ik moet hier weg ik wil de deur open doen maar hij is opslot

"LAAT MIJ HIER UIT NUUUUU" schreeuw ik terwel ik hem sla

"DOE RUSTIG IK BEN AAN HET RIJDEN EN JIJ GAAT HELEMAAL NERGENS HEEN" schreeuwt hij en dan doe ik iets doms ik draai het stuur en we knallen tegen een boom aan

"DOE RUSTIG IK BEN AAN HET RIJDEN EN JIJ GAAT HELEMAAL NERGENS HEEN" schreeuwt hij en dan doe ik iets doms ik draai het stuur en we knallen tegen een boom aan

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Alles word zwart voor mijn ogen
...............................................................

Ik word wakker en kijk om me heen ik ben in een ziekenhuis? Huh hoe kom ik hier en wie ben ik opeens gaat de deur open en komen er mensen binnen een man een vrouw en drie jongens wie zijn dat de man rent naar mij toe en knuffelt mij straks ik sta er als versteend bij hij pakt mijn gezicht vast tussen zijn handen

"bintie gaat het wat is er gebeurt we schrokken ons dood toen we werden gebeld door het ziekenhuis" zegt de man ik dieuw hem wat naar achter hij kijkt mij raar aan

"sorry maar ken ik u? " vraag ik onschuldig hij kijkt mij met grote ogen aan dan rent hij de kamer uit de vrouw kijkt mij schuldig aan

"sorry bintie dat ik gemeen Deed eerst maar hoe kom je hier gaat alles wel goed" vraagt de vrouw bezorgd ik kijk haar raar aan inmiddels zijn de jongens ook om mijn geen gaan Staan en kijken me schuldig aan

"sorry maar ik ken jullie niet wie zijn jullie en wie ben ik" zeg ik ze kijken me allemaal geschrokken aan dan komt de man van net weer binnen met een dokter

"goedemiddag mevrouw ik ga even wat testjes doen is dat goed" vraagt de dokter ik knik na een paar testjes kijkt hij ons ernstig aan

"nou mevrouw u heeft een flinke hersenschudding  dus  u kunt niks herinnerd maar dan ook echt niks en u heeft u voet gebroken dus u zult tijdelijk met krukken moeten lopen en veder gaat alles goed" zegt hij ik knik en ik zie dat de man en vrouw ernstig kijken en de jongens aleen maar schuldig waarom kijken ze zo hebben ze soms iets gedaan of ik word uit mijn gedachten gehaald door de vrouw

"we zullen ons even voor stellen ik ben je tante dat is je oom en die drie jongens zijn je neven amir yassin en Samir" zegt de vrouw en ze wijst iedereen aan ik knik tot ik me ineens iets bedenk

"hoe heet ik en hoe oud ben ik en heb ik nog broers of zussen en ouders" vraag ik gelijk kijken ze allemaal naar de grond mijn oom kucht

" je heet chaima en bent 17 jaar oud en word dit jaar nog 18 je vader is overleden paar jaar geleden en je moeder  paar weken geleden je hebt 1 broer" zegt hij ik krijg tranen in mijn ogen

"ben ik wees?" fluister ik verdrietig

"waar is mijn broer dan?" vraag ik hope vol mijn oom kijkt mij spijtig aan

"hij heeft jou en je moeder verlaten toen je 10 jaar oud was en hij 13 niemand weet waarom" zegt hij voor ik iets kan zeggen worden we onderbroken door de dokter

"mevrouw mag vandaag naar huis vijne dag nog veder en sterkte" zegt de dokter ik knik en dan loopt hij weg ik kijk mijn familie aan

"ik heb wat kleding voor je mee je kan dus snel gaan douchen dan kunnen we vertrekken" zegt mijn tante ik knik en sta op maar val dan gelijk

"wacht ik help je wel" zegt mijn tante en helpt mij richting de douche

"dank u ik kan het vanaf hier wel aleen" zeg ik ze knikt geeft mijn kleding en ik douche snel en trek dan aan wat ze aan me gaf 

"dank u ik kan het vanaf hier wel aleen" zeg ik ze knikt geeft mijn kleding en ik douche snel en trek dan aan wat ze aan me gaf 

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

(Zo ziet Chaima er uit en dat heeft ze nu ook aan)

Ik wankel de douche kamer uit en zie dat iedereen me aanstaart ik wil nog een stap zetten maar er schiet een pijnscheut door me voet ik kreun en val op mijn buik ik draai me op me rug en zie dat iedereen hun lach probeerd in te houden

"wie nu lacht gaat zien" zeg ik dreigend ik word opgetilt door Amir

"Dankje" zeg ik

"geen probleem familie helpt elkaar" zegt hij ik knik

"kom we gaan" zegt mij oom ze lopen en ik probeer hun bij te houden maar het lukt niet eens ik zucht ik haat deze krukken nu al dan stopt yassin en draait zich om en ziet mij strugellen en lacht dan

"wil je anders op me rug" zegt hij meteen kijk ik blij en knik blij als een klein kind die een lolly krijgt hij lacht en gaat dan een beetje door zijn knieën en ik ga op zijn rug dan staat hij op en lopen we zo uit het zieken huis mijn oom kijkt ons blij aan
En maakt een foto

"hey stuur die wel door" zeg ik tegen me oom hij knikt en zo lopen we naar de auto ik stap achterin met yassin en Samir en voorin zit Amir

mijn oom en tante zitten in hun eigen auto

"waar rijden we nu heen" vraag ik

"we gaan nu naar huis" zegt Samir ik knik en ga dan achterover liggen en leun met mijn hoofd tegen Samir zijn schouder en sluit even mijn ogen

𝐂𝐡𝐚𝐢𝐦𝐚'𝐬 𝐋𝐢𝐟𝐞...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu