𝐂𝐡𝐚𝐢𝐦𝐚'𝐬 𝐋𝐢𝐟𝐞...

Hoofdstuk 53

Wat eerder.....

"Nope geen bereik"

"ik ook niet"

"same"

"tfoe ik ook niet"

"En nuuu!!!???" zeg ik bang

"we weten niet eens waar we zijn straks word het donker en zijn we fucked up"

"geef die kaart eens" zegt Nesim ik geef hem de kaart hij loopt heen en weer en kijkt om zich heen

"hmm oké als dat dit is dan is dat hmm OKÉ volg mij!!" zegt hij en begint te lopen we lopen achter hem aan pff ik wou dat ik thuis was gebleven....... Zal ik Nasserdine en mijn famillie ooit nog zien?

(nu)

"wejooo we lopen al uuren" zeur ik vermoeid

"ik ben kapot" zegt Oumaima dan val ik op de grond net als Oumaima

"HEYY!!!" schreeuwen we

"wat zeggen jullie ik en Amir dragen jullie al die uuren lang op onze rug" zegt Bilal

"ja ze3ma jullie zijn kapot WIJ zijn kapot" zegt Amir vermoeid

"nou wij ook hoor weet je hoe heet het is" zeg ik en sta op en fauw mijn broek hoger Oumaima ziet wat ik doe en doet mij na

"a ska ska" zegt Bilal geiriteert

"Nesim weet je wel eens waar we heen lopen" vraagt Oumaima terwel ze met haar hand bij haar gezicht wapperd

"huh wat umm ja ja kijk" we gaan allemaal naast hem staan en kijken mee op de kaart

"zien jullie die berg daar...." zegt Nesim

" ja"

"nou kijk die lijkt op deze berg en die heuvel lijkt op deze op de kaart en deze boom lijkt op deze" zegt Nesim

"dus??" zegt Amir

"wollah ik heb geen idee waar we zijn" zegt Nesim

"dus we zijn maar rondjes aan het lopen de hele fucking tijd!!!" schreeuwt Oumaima woedend en springt op Nesim Bilal haalt haar van hem af

"doe eens normaal het komt wel goed" zeg ik Oumaima zucht en Nesim staat op van de grond en Kijkt Oumaima boos aan Oumaima rolt met haar ogen

Paar uur later.....

"shit jongens het is al donker" zeg ik bang

"ja alsof we dat niet zien" zegt Nesim geiriteert ik rol met mijn ogen ik doe mijn flash light van mijn telefoon aan en schijn om mij heen iedereen doet mij na en pakken ook hun telefoon 📱

"OMGGGG KIJK!!!" schreeuwt Oumaima en wijst naar een groot huis

"ja dus" zegt Bilal

"wat 'ja dus' we kunnen daar heen en vragen of we daar mogen bellen en overnachten duuuuh" zegt Oumaima ik kijk haar met open mond aan is deze chick gek!!!

"ben je Loco!!? Je gaat toch niet bij een vreemde aanbellen!!!" zegt Amir tegen haar

"als jullie iets anders weten??" zegt ze iedereen blijft stil

"zie je kom we gaan" zegt ze ik schud met mijn hoofd

"wollah Meh Ik ga naar dat huis" zeg ik en sla mijn armen over elkaar heen

"Wil je liever hier buiten blijfen in het donker en misschien worden opgegeten door honden ofzo of naar dat huis gaan" zegt Oumaima ik zucht

"oké goed" zeg ik en we lopen naar het huis toe Wat echt ver lopen is al ons water en eten is ook al op ik ben zoo moe ik val dan op de grond

"Chaima!!!" schreeuwt Bilal geschrokken rent naar mij toe en helpt mij omhoog Oumaima rent ook geschrokken naar mij toe

"OMG Chaima gaat het" zegt ze bezorgd

"ja ben alleen heel moe" zeg ik vermoeid wollah Ik kan elk moment in slaap vallen opeens voel ik iets nat op mijn gezicht en ben ik gelijk klaar wakker

"WTF!! OUMAIMA! "

"ben je nu wakker" vraagt ze ik kijk haar ongelovig aan

"ben je series!!???" ze begint te lachen

"hoe kom je aan dat water" vraagt Nesim ze haalt haar schouders op

"op de grond gevonden"

"ewww en dan gooi je dat in mijn gezicht!!!" schreeuw ik en trek een vies gezicht ik veeg het water van mijn gezicht af

"je bent tenminste wakker kom we moeten veder" zegt Amir en zo lopen ze veder

"DUS HET BOEIT NIEMAND DAT ER MISSCHIEN VERGIF NU OP MIJN GEZICHT ZIT!!??" Schreeuw ik naar hun niemand reageert ik rol met mijn ogen Sukkels!!! Ik loop achter hun aan na een paar minuten staan we voor het huis Amir klopt op de deur er word niet open gedaan

" zou er iemand thuis zijn? " vraagt Nesim

" hallo! het is snachts of savond mensen slapen deze tijd dan gaan ze niet 1 2 3 de deur open maken "  zegt Oumaima dan word de deur open gemaakt door een oude man ik schat hem rond de 50 of ouder hij kijkt ons eerst vermoeid aan en dan verbaasd
(ze praten Berbers maar ik schrijf het in het Nederlands)

" Salaam"zegt Amir de oude man kijkt ons nog steeds verbaasd aan

"wa alikum Salaam" zegt hij

"we zijn een beetje verdwaald en hebben een slaap plek nodig alleen maar voor vanavond de volgende dag gaan we weer weg" zegt Amir en kijkt de oude man smekend aan

"umm ja dat mag maar mijn klein kinderen zijn hier ook en slapen dus wees rustig" zegt de man Oumaima kijkt de man blij aan

"wollah shokran" zegt ze hij glimlacht vriendelijk naar haar en laat ons binnen ik zie heel veel schoenen en tegenover ons een trap we doen onze schoenen uit

"loop maar mee" zegt de oude man en loopt de Trap op we volgen hem we gaan 2 trappen omhoog en hij opent een deur er zien een hele grote woonkamer

"jullie kunnen op de bank slapen daar links in de hoek zitten kussens en dekens" zegt de oude man we kijken hem dankbaar aan

"shokran ghari" zeggen we allemaal tegelijk de oude man kijkt ons lachend aan hij heeft echt een vriendelijke uitstraling wollah dan loopt hij de kamer uit Amir en Bilal pakken de kussens ik Oumaima en Nesim de dekens

"ik claim deze plek!!" zegt Oumaima

"ik deze!!" zeg ik en zo heeft iedereen een eigen plek als we onze plek hebben klaar gemaakt gaan we liggen

"pfff wat een dag" zegt Nesim

"ja man maar we hebben het overleeft" zegt Bilal

"graagedaan" zegt Amir

"hz graagedaan wat heb jij gedaan dan??" zegt Nesim

"ewa ik heb op die deur geklopt" zegt hij we kijken hem allemaal droog aan en gooien een kussen naar zijn hoofd

"AUWW!! Zegt hij we lachend

" slaap lekker iedereen "zeg ik en gaap

" zelfde "

" zelfde "

" slaap lekker "

" challa "
En zo vallen we allemaal in slaap.......