မျမင္ႏိုင္ေသာ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ (မမြင်နိုင်သော ပန်းချီကားချပ်) Complete

29 ( U+Z)

နေပြည်တော်ရှိ ဖြူးဖြောင့်လွန်းသောလမ်းမကြီးပေါ်တွင် ဆိုင်ကယ်တစ်စီးနှင့် ခရီးနှင်ရသည်။ သက်တမ်းမရသေးသော အပင်နုနုများမှာ အရိပ်လိုသူ ကိုယ့်အား လှောင်ပြုံးလေးနှင့် သရော်နေကြရော့မည်။

တစ်နေရာနှင့်တစ်နေရာ အလှမ်းဝေးဝေးဖြင့် တည်ထားသော နေပြည်တော်နယ်​မြေ။ နေ့ခင်းဘက်ပူပြင်းပေမဲ့ ညဘက်မှာတော့ မီးရောင်စုံပြိုးပြိုးပြက်ပြက်ရှိသော ဟိုတယ်များကြောင့် ကြည့်ကောင်းလှသည်။

အိုဇုန်းလွှာရဲ့နာမကျန်းမှုကြောင့် ခရမ်းလွန်ရောင်ခြည်များ သက်ဆင်းသဖြင့် အရောင်ဖျော့လက်ရှည်အင်္ကျီဝတ်ပြီး အရေပြားရောဂါမကျရောက်ရေး ကိုယ့်ဘက်မှ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ရ၏။

ဆိုင်ကယ်ကိုစက်သတ်ပြီး ကင်မရာနှင့်အသံဖမ်းစက် ကို စမ်းသပ်စစ်ဆေးလိုက်သည်။ သတင်းထောက်ဆိုလျှင် မကြိုဆိုချင်သောသူများ ရှိသလို...ကြိုဆိုချင်သူများမှာ နှုတ်ဆက်​ကြသည်။

မမှားချင်လျှင် ပြန်စစ်ဆိုသည့်စကားအတိုင်း ကိုယ့်မှာ သူများထက် နှစ်ဆကြိုးစားရသည်။ သူများထိုင်လျှင် ကိုယ်ကမတ်တပ်ရပ် ။ သူများမတ်တပ်ရပ် ကိုယ်ကလမ်းလျှောက် ။ သူများလမ်းလျှောက်လျှင် ကိုယ်ကပြေးရလိမ့်မည်။

သတင်းယူပြီးတော့ ရုံးကို အကြောင်းကြားရသည်။ ကိုယ့်ကိုလိုအပ်လွန်းလို့သာခိုင်းရပေမဲ့ သိပ်တော့ စိတ်မချ။ နေပြည်တော်မှာ သတင်းလိုက်နေသော နေပြည်တော်သတင်းထောက်ရဲ့ အဖေ ကျန်းမာရေးဖြင့် ဘန်ကောက်ရောက်စဉ်ခဏတွင် ကိုယ်က နေပြည်တော်သို့လာရခြင်းဖြစ်သည်။

နေပြည်တော်တွင် ဆိုင်ကယ်ပတ်မောင်းရသည်မှာ ဟန်ကျ၏။နေပြည်တော်သတင်းထောက်လည်း ပြန်လာရန်​နီးသလို ကိုယ်လည်းနေပြည်တော်၌ ရက်ကြာကြာနေပြီးသောကြောင့် ဌာနေကို လွမ်းသည်။

ရွှေတိဂုံစေတီတော်ထက် ဉာဏ်တော်နှိမ့်၍တည်ထားကိုးကွယ်သော ဥပ္ပါတသန္တိစေတီတော်ကို ညနေခင်းအချိန်ဝယ် ဖူးမျှော်ရလေသည်။ စေတီတော်ကို တစ်ပတ်ပတ်၍ ကြည်ညိုပြီးနောက် ရှုခင်းလှလှများကို မှတ်တမ်းတင်မိသည်။ ဆင်ဖြူများရှိရာသို့လည်း ရောက်၏ ။ စိတ်ကူးထဲမှ ဆင်ဖြူများသည် ဖွေးဖွေးစွတ်သော ထုံးနှင့်ဂွမ်းစနှယ် ဖြူလိမ့်မည်ထင်သော်လည်း...စင်စစ် ကိုယ့်ရှေ့မှာတော့ အနီနုရောင်သန်းသည်။ ကြံဆစ်များကို ဝေ့ဝိုက်ယူကာ စားပုံက မြိန်ရေယှက်ရေ။