Od paru dni nie mam chwili odpoczynku. Ciężko pracuje i widać tego skutki. Z każdym dniem mój wzrok chyba się poprawia. Jestem bardzo szczęśliwy, że widzę już jakieś światło, a nie te ciemność. To wszystko zawdzięczam oczywiście JiMongowi , który mi pomaga. Zdążyłem się z nim oczywiście zaprzyjaźnić i często gdy jest w domu robię sobie z niego żarty. Poznałem również jego syna, który jest w moim wieku i pracuje jako kupiec. Często nie ma go w domu, ale gdy wraca to czasami ze sobą rozmawiamy i walczymy na miecze. Na początku było mi trudno, bo nie wiedziałem gdzie mam trafiać i kiedy mam robić unik. Na szczęście zaufałem intuicji i słuchowi i dzięki temu szło mi całkiem nieźle. Poznałem również księcia Euna i Wooka, którzy wprowadzali mnie do rządzenia państwem jako król...
Dziwnie się czuję myśląc o tym. Nadal mam co do tego wątpliwości, ale nie zostawię SooNi. Nie dam jej odejść, chce ją mieć przy sobie. Od naszej ostatniej wizyty minęło kilka dni. Nie widziałem się z nią od tamtego czasu i strasznie za nią tęsknie. Mam nadzieje, że nic jej nie jest. Ciągle proszę JiMonga, by miał na nią oko gdy jest w pałacu.
-Co tak siedzisz na tej werandzie od rana?- usłyszałem głos SanHo, syna JiMonga. Słyszalem jak chłopak siada obok mnie i opiera się z tyłu na dłoniach. Jestem pewny, że odchylił głowę i zamknął oczy by cieszyć się słońcem, które nas przyjemnie grzało.
-Odpoczywam. Ostatnio nie miałem na to czasu- przyznałem
-No wiesz , w końcu zostaniesz niedługo królem- powiedział i klepnął mnie w ramie
Chłopak chciał mnie chyba pocieszyć ale ja nadal się tego wszystkiego obawiałem. Mimo ,że znałem już prawa i wiedziałem już coś o rządzeniu to nadal bałem się ,że sobie nie poradzę. Może bałem się zawieść SooNi.
-Myślisz też o niej, prawda?- zapytał
-Aż tak to po mnie widać?- zapytałem i odwróciłem głowę w stronę po której on siedzi
-Ciągle patrzysz w stronę pałacu i masz rozmarzony uśmiech.
-Zastanawiam się co teraz robi. Chciałbym ją już zobaczyć i ją przytulić- powiedziałem i wyprostowałem głowę
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-Chciałbym kiedyś kochać kogoś tak jak ty- powiedział cicho- szkoda ,że wole chłopaków- dodał, a ja się wzdrygnąłem
-Naprawdę?...Powinieneś poznać YeoWool. Jeśli jesteś przystojny, to od razu by za tobą szalał- powiedziałem i zaśmiałem się nerwowo. Nie spodziewałem się tego po nim.
-Chcesz cukierka?- zapytał zmieniając temat i wyciągnął dłoń w moją stronę. Zacząłem jej szukać i gdy natrafiłem na pojemniczek z cukierkami od razu wsadziłem je do ust. Przypominały mi one te cukierki z Silli, które uwielbiałem.
Ciekawe co słychać u mojej rodziny i u chłopaków. Z tego co powiedziała mi SooNi, oni tu byli. Przyjechali tu po nas, ale odjechali. Nie żałowałem, ze mnie nie znaleźli, bo dzięki temu jestem przy niej
