KATİL : Killers Love ( TAMAMLANDI )

2 Yeni Çocuk

Orjinal hikaye üstünde oynamalar yapılmıştır , bu hikaye gerçek değildir .

Yazarın anlatımıyla ;
"Kızlar!Benide bekleyin"
Jane arkadan koşturarak kızlara yetişmeye çalışıyordu. Amerikanın en bilindik sitelerinden biriydi orası. Tüm mahallelerde tek katlı evler vardı, daha doğrusu burası tek bi mahalleydi . Herkez artık burayı şehir olarak kabullenmişti . Normal site olarak inşa edilen bu yer herkezin aklına mini şehir veya mega mahalle olarak kazınmıştı . Sitenin iki tarafından uzun tüneller geçiyordu , etrafı duvarlarla çevriliydi . Çin seddini andıran bu duvarların tepesine çıkmak nerdeyse imkansızdı ve evlerin etrafı çitlerle kaplıydı.

"Hadi Janee!" Jane nefes nefese onların yanına gitti
"Geldim tamam. Hadi devam edelim . Nerde piknik yapıcaz? "

Lina uzun uzun etrafa baktı. Heryer zaten çimenle kaplıydı.

"Hmmm. Şur..."
"Orası dolu!!"

5 kız aynı anda arkalarına döndüler. 3 kabadayı onlara sırıtarak bakıyodu.
İlk söze yine lider lina başladı

"Ne zamandır senin bahçen burası ? Hem bura kocaman bence hepimiz buraya sığa..."

"Üzgünüm artık bura bizim ve hayır. SIĞMAYIZ!"

"Bir gün once taşındın buraya nası bura senin oluyo bakiyim " dedi minik Nancy

"Sen kafanı buna yorma ufaklık. Hey siz diğer döndünüz ! Beni dinleyin , Randy Troy ve Keith burda oldukça siz kızlar biraz zor yer bulursunuz! "

"Kimmiş onlar bakiyim" dedi Nancy tekrardan
"Biz üçümüz seni aptal kız ! Hadi narş narş"

Kızlar o yeri almakta kararlıydı. O yemyeşil alan bu kabadayıların elinde ne hale gelirdi? O çiçekleri ezip geçerlerdi. Fakat Randy onlara ölümcül bir bakış atınca kızlar ordan koşarak kaçtılar
+++++++++++++++
"Anne abim sorun çıkarıyor"
2 kardeş yine kavga ediyorlardı. Evde olsalar hadi neyse, arabada kavga etmeleri annelerini çileden çıkarıyordu.
"Jeff ve Lui. Yapmayın ama doğru düzgün anlaşamıyor musunuz ? "

"Hayır" dedi Jeff gayet kısa ve net bi şekilde .

Bu kardeşler neden hep birbirinin tersi olurdu ki?
Lui arkadaşlarıyla iyi anlaşan , etrafa mutluluk saçan bi çocuk . En küçük şeyde ağlıyo , mutlu oluyo ve şaşırıyordu. Çok enerjik , birazda tombik gözlüklü bi tipi vardı.
Jeff ise tam tersi ; hep yanlızlığı seçen zayıf bi çocuktu. Teni bembeyazdı ( yine kardeşinin aksine ) ve bakınca insanı kendine çeken turkuaz gözleri vardı . Genelde sınıftayken bi köşede oturur ve hiçbir şey yapmazdı . En korkutucu yanı ise hiç arkadaşının olmayışıydı . Ciddi ciddi 14 yıllık hayatı boyunca konuştuğu tek çocuk Lui'ydi.
Annesi birgün ona
"Neden arkadaşlarınla oynamıyorsun?" Diye sorunca annesine arkadaşının olmadığını , onun oynadığı oyunları diğer çocukların korkunç bulduğunu söylemişti. E haklılar şimdi kimse gerçek bıçaklarla oyun oynamak istemez . Sanırım anladiniz ama yinede söyleyim ; Jeff in psikolojisi bozuktu . Yani o zamanlarda .

"Pekala siz madem iyi anlaşamıyorsunuz bende sizi otoyolda bırakırım " dedi babaları yapmacık bi ses tonuyla . Amacı onları biraz olsun korkutmaktı . Hani her aile yapar ya 'yaramazlık yaparsan amcalar kızar ' .
Hepimiz hayatımızda bu sözü en az 2 kez duymuşuzdur . Lui tam inanıp yerine oturucaktı ki Jeff yine herşeyi bozdu .
"Öyle bir şey yapamaz "
"Aha bal gibi yaparım" dedi babsı yine aynı sesle . Şakalaştığı her halinden belli oluyodu .
"Yap da görelim "
"Jeff dayak isteme" bu sefer sesi cidden çok sertti .
"Peter"
"Margret bana bu çocuğu savunma" sonra dikiz aynasından Jeff'e baktı
"Sana yardım etmeye çalışırken millete bulaşma "
Bu sözlerin ardından konuşan olmadı . Herkezin dikkatini sadece kenarda yazan "Wollys Sitelerine 1 km " tabelası çekti . Sonrada site girişindeki tünele girdiler...
Devam edecek ...