KATİL : Killers Love ( TAMAMLANDI )

Evdeki Gerçekler

Ohh be .
Sonunda ödevimi bitirmiştim. Ama yaptığımdan hiçbir şey anlamamıştım. Ödev yaparken yaptıklarım;
- Dışarıyı izlemek
- Etrafa bakmak
- Telefonla oynamak
- Whatsapp durumlarına bakmak
- Jefflerin evini dikizlemek...

Dur !!Hayır son dediğimi okumadınız,  bilmiyonuz. 
O sırada aşağıdan sesler gelmeye başladı. Annem birisiyle konuşuyordu .

RANDYNİN ANNESİNİN SESİ MİYDİ O . Evet cidden oydu .
Odamdan dışarı fırlayıp koridorda yürümeye başladım.  Sesleri burdan geliyordu.
" Yaa,  iyi mi peki ?"
" Evet iyi şimdi,  sadece kolu yaralanmıştı.  Fazla bişey yok yani . "
Merdivenlere yaklaşmıştım.  Aşağıya doğru bakınca fark ettim. Randy de ordaydı . Annesinin yanında bekliyordu. Beni görmüştü.
" Şey tuvalete gidebilir miyim?"
" Tabiki canım , Yukarıda sol tarafta ."
ANNE , NE YAPTIN ANNEEE . YAKTIN BENİ ANNE. 
Randy yukarı çıktı ve önümde durdu.
" Hey Randy nasıls-"
" Neden yardim etmedin ?"
Ne ?
" Ne diyosun sen ?"
" Madem bizi görüyodun niye yardım etmedin?"
Korkudan geri çekilmiştim . Ben ne kadar gerilersem o da o kadar geliyordu .
" Durakta bizi görüyodun niye yardım etmedin , hala onun tarafını tutuyorsun dimi . Yarın bunu konuşacağız Jane "

Vee hemen ardından gittiler...
         +++++++++++++++++++++++
Sonunda eve geldik. Bizi aldıktan sonra direk eve gelmiştik . Hiç kimse bişey dememişti. Şimdi babamın gazabına uğruycam. Herkez eve girdikten sonra annem kapıyı kapattı . Ortam çok gergindi.
" .....özürdilerim. "
" O özürü benden dileme !!"
Bunu dedikten hemen ardından kolumu sıkı sıkı tuttu . O kadar sert tutuyordu ki canım acımıştı. 

" Yürek yuttu ya ilk kavga ettiğine bıçak saplıyor.  Ya o bıçak ona ciddi bi zarar verseydi sizi nasıl kurtarırdım ben SÖYLESENE !? Şimde orda beklemeye devam ediyor olurdun ."
Bu sözleri beni iyice sinirlendirmişti . Sizce ben bu sözlerin altında kalır mıydım ?
Bu sözlerin altında kalmayıp sünger gibi üste çıktım. 
" Orda kalmak eve gelmekten daha iyi biliyo musun ?"
Tam bana vuracakken annem önüme geçti. 
" Yeter artık, Jeff sen odana hadi." 
Koşarak yukarı çıkarken annemin söylediği söz beni yine sinir etti .
" ikiniz de birbirinize benziyosunuz varya-"
" BENİ ONA BENZETME !!!"
Kapıyı hızla çarpıp kapıya yaslandıp yere oturdum.
İçimden tek bi söz söylüyordum , hayır ağlamayacağım. 
" Peter bu kadar sinirli olmana gerek yoktu.  "
" Margret bana bu çocuğu savunma , artık yaptıklarının haddi hesabı yok!"
" İdare et biraz-"
" Ne ?! Hadi ama , katlanılmaz dereced-"
" Katlan , ben annesi olarak katlanıyorsam sende babasısın,  katlanmak zorundasın. "

Evet annemin bana gösterdiği değer,  katlanmak. Annemin beni gerçekten sevip sevmediğini siz düşünün artık.
" Tamam,  hadi kavgalarını görmezden gelelim margret,  çocuk birini kolundan yaralamış.  Bunu nasıl GÖRMEZDEN GELEYİM?!!"
" YA  O BIÇAK RANDY DE OLSAYDI ?!!"
" KEŞKE !"
......
... n-Ne?..
Artık dedikleri duymak istemiyordum . Yatağıma geçip yorganı üstüme çektim. 
" Ş-şey , yani ..."
" .... sana inanamıyorum Peter. "
Ardından kapı sesi  ...
O sırada odama Lui geldi . Abi ağlama deyip kucağıma atladı. 
Sanırım artık beni seven tek kişi o kalmıştı ...
          +++++++++++++++++++++++
Okula geldiğimde ödüm b**uma karışıyordu. Randy acaba nerdeydi yine? Tabi Jeff ın olaydan haberi yoktu . Bi köşede oturuyordu sadece . Tam yerime geçiyordum ki Randy geldi . Tabi onu Jeff de gördü . Önce umursamazdan geldi . Sonra Randy e baktı .
" Sen beni şikayet ettin dimi ?"
" Evet , fakat sanırım ceza almamıssın ha ? "
" Şimdi seni varya !"
Ayağa kalktı .
Harika !
" Hey hey hey , yine kavaga etmek yok ."
" Yine ? Vaaay ! Birinin herşeyden haberi var ha Jane . "
Bunu dedikten hemen sonra Jeff'e baktı .
" Bunun hesabını öyle bi vereceksin ki,  keşke ölseydim demene gerk kalmıycak ."
" Kes lan !"
Hemen ardından Randy gitti . Ne demek istedi şimdi bu .
Sanırım bunu Jeff de anlamamıştı...
Devam edecek  ...