*ακούγεται ένας αναστεναγμός μέσα από το δωμάτιο*
Κ:*είχα μείνει*
*Ο Jungkook........Με κοπέλα αποκλείεται να είναι πάντως γιατί δεν μπήκε κανένας στο σπίτι οπότε.....*
Κ:*φεύγω γρήγορα από την πόρτα και πηγαίνω στο δωμάτιο μου*
*Δεν έχει ξανά φερθεί έτσι~
Δεν έχω ξανά ακούσει κάτι τέτοιο όταν οι γονείς μας ήταν εδω~
Βασικά ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑ ΓΙΝΕΙ*Κ:*δεν ήξερα τι να κάνω*
*το μόνο που θα μπορούσα να κάνω σε αυτή την περίπτωση ήταν να περιμένω να......τελειώσει......και μετά ίσως κάποια συζήτηση*
Κ:*δεν ξανά άκουσα αναστεναγμο μόνο την πόρτα από το δωμάτιο του να ανοίγει*
Κ:*καθόμουνα μέσα στο δωμάτιο, χωρίς θορύβους ή κάτι απλά καθόμουν για να ξεπεράσω το "σοκ" που πριν λίγο έπαθα*
~η πόρτα του δωματίου μου χτυπάει~
Jh:Κατερινα~;
Κ:*τρόμαξα στην αρχή μολις άκουσα το χτυπημα~αλλα πιο πολύ τρόμαξα όταν άκουσα την φωνή του~και το θέμα είναι ότι δεν ξέρω και το γιατί...*
Jk:Κατερίνα;
Κ:ν-ναι
Jk:Μπορώ να μπω~;
Κ:*τι του απαντάς τώρα;!* Εεε ναι πέρασε....~
Jk:Ευχαριστω~*ανοίγει την πόρτα και έρχεται μέσα*
*Ήμουν καθισμένη στο κρεβάτι και σκεφτόμουν διαφορα~Ψεματα αυτόν σκεφτόμουν...*
Jk:*με βλέπει και ένα μικρό smirk εμφανίζεται στα χείλη του*
Κ:*τον κοίταξα και μπορούσα να καταλάβω μάλλον τι σκεφτόταν και πως~*
Jk:Με ηθελες κάτι;
Κ:Ααα ο-οχι~
Jh:*με κοιτούσε και εγλειφε τα χείλη του* Ενταξει πάντως για να ξέρεις....Για αυτό που έγινε πριν θα υπάρξει μια τιμωρία~
Κ:Γ-γιατι τι συνέβη πριν...;
Jk:Δεν άκουσες;
Κ:*τι απαντάω;! Τι απαντάω;!* Τ-το ακουσα~
Jk:*χαμογέλασε πονηρά * Ωραια~ Τότε μάλλον ξέρεις για πιο πράγμα μιλαω~
Κ:Jungkook τι εννοείς δεν καταλαβαινω~Ποια τιμωρία και τι σχέση αυτό που άκουσα πριν με αυτ-*τώρα καταλαβα~*
Jh:*γελάει ελαφρώς* Μάλλον κατάλαβες τι εννοώ~
Κ:Ναι κατάλαβα...Αλλά την τιμωρία γιατί να την πάρω εγώ; Αφού δεν έκανα κατι~
Jk:Έκανες
Κ:Τι;
Jk:Μου δημιούργησες πρόβλημα ή για να στο πω και αλλιώς για να δούμε αν θα το καταλάβεις~*πηγαίνει και κλείνει την πόρτα* *έρχεται προς το μέρος μου*
Κ:*έκανα πίσω βήματα στο κρεβάτι*
Jk:*το πονηρό ύφος που είχε δεν έφευγε με τίποτα από το πρόσωπο του*
Κ:*έκανα και άλλα πίσω βήματα μέχρι που ακούμπησα το κεφαλάρι του κρεβατιού*
Jh:*χαμογελαει πονηρά* *με πλησίασε και ψιθύρισε Αισθησιακά στο αυτί μου* Ξέρεις πως είναι δύσκολο να φερθείς φυσιολογικά έχοντας ένα κόκαλο όπως δύσκολο είναι και το περπάτημα~
Κ:*κατάλαβα τι εννοούσε* Κ-και εγώ τι σχέση έχω με αυτό;
Jk:*συνεχιζει να ψιθυρίζει* Ohh Honey εσύ μου το δημιουργησες~
Κ:*κοκαλοσα* *δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω, πώς να αντιδράσω*
Jk:*χαμογέλασε ξανά πονηρά και ξανα ψυθιρισε Αισθησιακά στο αυτί μου* και για αυτό το λόγο τα κακά κορίτσια παίρνουν τιμωριες~*εγλειψε και δάγκωσε το λοβό μου*
Κ:*γουρλωσα τα μάτια μου*
Ας μου πει κάποιος ότι αυτό δεν είναι η πραγματικότητα.......
Έτοιμο και αυτό το κεφάλαιο σας ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ που κάθεστε και διαβαζετε τις ιστορίες μου και συγνώμη αν κάνω κάποια λαθη~BTW Σκέφτομαι να ξεκινήσω και μια άλλη ιστορία με τον Jhope αλλά μάλλον λίγο αργότερα λόγο ότι έχω δύο ιστορίες να τελειώσω~ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ❤️❤️❤️❤️❤️
![](https://img.wattpad.com/cover/177387239-288-k479831.jpg)
YOU ARE READING
🖤 Stepbrother 🖤
FanfictionΕίμαι η Κατερίνα.Ειμαι 15 χρόνων και ζω μόνη μου με την μαμά μου, δυστυχώς ο Πατέρας μου έχει πεθάνει.Ημουν μοναχό κόρη μέχρι που η μάνα μου αποφασίζει να παντρευτεί άλλον άνδρα ο οποίος έχει έναν γιο αλλά τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα...