Zakochałam się w swoim bracie

Wielki supeł

Yuki

Leżałam nie ruchomo jedyne co widziałam to ciemność w pewnym momencie usłyszałam głos doktora Morisa

Czyli żyję?Tylko dlaczego do cholery nie mogę otworzyć oczu?Spróbuję coś powiedzieć...

-Halo?-to pierwsze co przyszło mi do głowy
-Jezu Yuki żyjesz...
-Czemu nie mogę otworzyć oczu ?
-...Zostało Ci mało życia
-Co ?!
-Tak masz tylko nie całe pół roku...
-Jak to możliwe?!
-Po prostu po operacji nie możesz się narażać a co gorsza topić się i próbować popełnić samobójstwo...
-Przepraszam doktorze...
-Wiesz jest jedna sprawa o której musisz wiedzieć przed śmiercią...
-Jaka ?
-Bo ty i Chris naprawdę nie jesteście rodzeństwem jesteś adoptowana...

Po prostu nie mogłam w to uwierzyć jestem adoptowana teraz to naprawdę chciałam umrzeć ale doktor mówił dalej...

-I myślę że powinienem Ci powiedzieć...
-Co ?
-Że jestem twoim ojcem...
-Dlaczego ?!-Wrzasnęłam
-Zrozum Yuki musiałem
-Wiesz co gdyby był to film to może bym Ci uwierzyła ale takie coś nie zdarza się normalnie
-Yuki
-Wyjdź-Powiedziałam szorstko
-Ale...
-Powiedziałam wyjdź...

Wyszedł zostałam sama chętnie bym wszystko powiedziała teraz Chrisowi przytuliła go wypłakała się w jego ramionach ale nie wiem czy on naprawdę coś do mnie czuje... poza tym potraktował mnie jak jakąś zabawkę...Nie wiem czy mu wybaczę...To już nawet nie mój brat...

Chris

Boże jaki ja byłem głupi potraktowałem ją jak jakąś zabawkę chętnie bym jej teraz wszystko wytłumaczył ale nie widm czy ona nadal coś do mnie czuje po tym co jej zrobiłem...Teraz zajmę się śledztwem muszę przepytać wszystkich zacznę od mamy bo tata nie żyje...

                                   ...