My Enemy in Tandem

Chapter 7

Writer's POV

"Anong tinatawa tawa mo dyan nerd?" Pagsusungit niya nang makapasok na siya at naupo sa sofa ng kwarto.

"Nagseselos ka ba?" Tanong ng isa sa kanya.

"Hindi at huwag mo akong kausapin." Masungit nitong sagot.

Gustavo just shrugged to what he witnessed and kept his smiles with him.

Sa kabilang kwarto.....

"Thank goodness! Nakakapagod ang byahe!" Reklamo ni Ortega nang makapasok ng kwarto. She dropped her bag at dumiretso sa malaking kama na naroroon sa kwarto. She took one of the soft pillows and hugged it so tight. Ngayon lang siya ulit nakaramdam ng ganoon ka lambot na kumot. She misses her life pero ibang tipo ng pamumuhay ang mayroon siya ngayon. Napaisip siya bigla at matatanaw ang kalungkutan sa kanyang mata. Francis noticed it and he sighed at the same time. He knows what she's been going on to kaya hindi nakatakas sa paningin niya ang kalungkutan na nararamdaman ng kaibigan.

Gumapang siya sa kama at pumwesto sa likod ni Ortega. He hugged her and spooned her. Nakaharap sila ngayon sa bintana ng kwarto. It was made of glass from the ceiling to the floor. Ganun din kataas ang kurtina ng kwarto. He pressed on a button ang window curtains closed.

"Rest and sleep for now." He whispered behind her ears at humarap ito sa kanya.

"Thank you My Dear." She said.

Francis kissed her forehead, the tip of her nose and gave her a smack on her lips.

"Everything for you My Dear. Everything for you."  Itinabi ni Ortega ang unan at si Francis na ang niyakap niya. Niyakap siya pabalik nito ng mahigpit while kissing her hair and caressed it.

Ilang minuto na ang lumipas at naramdaman na ni Francis naging normal na ang paghinga ni Ortega. Naisip niyang tulog na ito kaya lumayo siya ng konti at tinitigan ang mukha ng dalaga. He touched her cheeks with his thumb and he kissed her again but this time it was full of love. Hindi naman nagising ang dalaga bagkus ay ngumiti pa ito sa kanyang pagtulog. He hugged her again and let himself fall asleep together in each other's arms.

Dalawang oras na ang nakalipas at alas dos na ng hapon. Tirik ang araw sa ciudad ng Dubai ngunit malamig at madilim ang kwarto nila ni Ortega dahil sa nakasarading kurtina. Nagising ang dalaga dahil sa may  nararamdaman siyang gumagapang sa kanyang tagiliran. She opened her eyes at tumambad sa kanya ang gwapong mukha ni Francis. Nakangisi ito at taas baba ang kilay ng nakita nitong gising na siya.

She pouted to what he did and he gave her a quick kiss again.

"Bumangon kana." Sabi ng lalake at sinundot ang tagiliran niya.

"Francis? Wag." Sabi niya sapagkat nakikiliti siya.

"Ano? I can't hear you." Tuksong sagot naman ni Francis sa kanya at patuloy lang ang pagsundot sa tagiliran niya. Pilit niyang iniiwas ang sarili at pinipigilan ng kamay niya ang kamay ng kaibigan.

"Wag sabi. Isa!" Pagbabanta niya pero hindi talaga natinag ang kanyang kaibigan at hindi pa ito nakuntento dahil kiniliti na siya nito.