•Hermosa •

Χωρις εσενα

Xavier's POV

Δεν μπορώ να το πιστέψω πως την άφησα κάθε φορά που σκέφτομαι την τελευταία πρόταση που της είπα " μέχρι την επόμενη φορά ,hermosa " παθαίνω μια κρίση άγχους , ακόμα μια φορά η καρδιά μου ραγίζει. Ένας δυνατός πόνος στο στήθος λες και χτυπάω με μπουνιές τον αντίπαλο μου .

Την ξέρω 1,5 μηνα και μου άλλαξε την ζωή την έκανε καλύτερη , την ζωντάνεψε, με κανε να νιώσω πράγματα που δεν τα έχω ξανα νιώσει τόσο έντονα , δεν ξερω πως τα κατάφερε αλλα με έκανε να την θελω σαν τρελός .ένα μικρό κορίτσι με την αθωότητα της με κοίταξε στα μάτια και μου φώναξε είμαι εδώ για σένα .

. Εισαι ένας βλακας που την άφησες . Λεω συνεχεια απο μεσα μου , σφίγγω συνεχεια τις μπουνιές μου , ηταν λάθος μου .

Περάσαν αυτές οι 5 ώρες του ταξιδιού, βασανιστικα . Η αλήθεια είναι ότι δεν μου έλειψε καθόλου το σπίτι μου ,αλλά έπρεπε να γυρίσω πίσω , εχω πολλά να λύσω εδω.

Αφού μπήκα στο σπίτι πηρα τηλέφωνο το Santiago, ειναι ο κολλητός μου και ξέρει την ζωή μου και τα προβλήματα που αντιμετωπίζω εδω και χρόνια .

" έφτασα φίλε, θα σε περιμένω να έρθεις " του λεω και εκείνος χαρούμενος ειπε οτι θα είναι εδω όσο πιο γρήγορα μπορούσε .

Πηγαίνω να κάνω ένα ντουζ να χαλαρώσω , στο μυαλό μου έρχεται η εικόνα που μπήκε την πρώτη μέρα στο μπάνιο , αυτο το ντροπαλό κορίτσι που δεν μπορω να το βγάλω από το μυαλό μου.

Ξαπλωνω στο κρεβάτι και σκέφτομαι τι να κάνει η ,hermosa μου

Μελίνα POV

Τον περίμενα μέχρι που το αεροπλάνο απογειώθηκε, δεν μπορούσα να φύγω ήλπιζα ότι θα έβγαινε από το αεροπλάνο και θα γύριζε, μα καλα γιατί να το πιστεύω αυτο.

Μου είπε "μέχρι την επόμενη φορά ,Hermosa" και έτσι μου κόβεται η ανάσα , ηχεί μέσα στο κεφάλι μου , το είπε και απλα έφυγε . Θα γίνει ποτε πραγματικότητα ; Το εννοούσε ή έτσι το είπε για να αποφύγει αυτό το «πόνο» του αποχαιρετισμού.

Γυρισα στο σπίτι της Αλίκης η οποία η καημένη με παρηγορει, πρώτη φορά με βλέπει ετσι και δεν ξέρει τι να πει .

"Θα βρω δουλειά να μαζέψω λεφτά να παω στον Χαβιέρ " της λέω και εκείνη γελάει