Chapter 16

553 15 6
                                    

A N D R E I

So ngayon I'm with Mama Lalaine & Papa Noel. We're just waiting for our flight right now.

Yes, pupunta kami ng Los Angeles ngayon. But definitely not for good.

Mag-visit lang kami sa Tito ko and siyempre titignan namin yung maibibigay na work sa akin dun and kung saan ako titira dun if ever na kuhain ko yung offer.

"Are you ready, joshua?" Sabi naman ni Mama Lalaine sa akin

"Oo naman ma, matagal ko ng pinagisipan 'to." Sabi ko naman at ngumiti lang sa kanya

"Pinagatagal mo pa kasi yung offer ni Tito mo, yan tuloy." Ngumiti naman ako agad.

Actually nagstart palang ako ng College nag-offer na agad sa akin yung Tito ko about LA nga.

Pero sabi ko kila Mama ayoko muna gusto ko tapusin course ko with La Salle pero actually kaya ayaw ko talagang umalis ng Manila, kasi ayaw kong iwan ko si Tin.

Pero ngayon kasi wala na akong reason to stay pa sa Manila.

Kaya nagdadalawang isip talaga ako.

"Anong sabi ni Tin?" Sabi ni Papa Noel sa akin at saka ako inakbayan

"Di pa naman kami nagkikita, Pa. And naka deactivate nga lahat ng accounts niya." Sabi ko nalang na para bang nanghihinayang sa nangyari

"Wag ka mag-alala, joshua. Bata ka pa marami ka pang makikilala." Niyakap ko naman si Mama

Kahit na gustuhin nila para sa akin si Tin eh kung ayaw naman na nung tao sa akin, wala silang laban. 😌

Maya maya ay tinawag na yung flight namin. Good bye for now Manila, I'll see you soon!

Di ko alam if makakabalik pa ako.

- - - - - - - -

T I N

Nandito ako ngayon sa gym nag-cool down habang tinitignan ko yung GA na nagttraining.

Grabe ilang linggo na wala talagang Andrei ang nagpapakita sa training nila.

Magstart na yung tournament nila next week pero wala pa rin siya.

It's been almost 4 months after that Palawan Trip pero like di ko pa din nakikita si Andrei.

"Oh pupunta si Andrei sa LA?" Sabi naman ni PT Marco habang nakatingin sa phone niya.

Tumingin naman si Aljun sa akin tapos bumalik ang tingin kay PT Marco.

Ha? Anong ginagawa ni Andrei sa LA?

"Bat ang bilis, aljun?" Tanong ulit ni PT Marco

Ako naman kunwari di ako nakikinig sa kanila pero every word na sasabihin ni Aljun pinakikinggan ko.

"Ha? Hindi ko alam." Tumayo ako at lumabas sa gym.

Pumunta ako shower room at naligo na.

Hindi ko alam? Pero ang bigat sa pakiramdam ko na hindi man lang nagsabi sa akin si Andrei.

I mean, i know kung anong ganap pero wala man lang siyang pasabi?

Hindi man lang ako pinuntahan or kinamusta man lang sa teammates ko.

Ano ba andrei?

Pagalabas ko ng shower room, nakita ko naman agad si Aljun parang may hinihintay.

"Oh aljay, sino hinihintay mo?"

"Tin gusto sana kita makausap." Sabi sa akin ni Aljun at tumango naman agad ako.

Almost Is Never Enough (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon