စာၾကည့္တိုက္ကေန Jisoo တို ့စာသင္ေဆာင္
အေရွ ့ေရာက္ေတာ့ ေခါင္းငိုက္စိုက္ေနျပီး
မိုးတိတ္တာရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ Jisoo ဆီ
Bobby ေျပးသြားလိုက္သည္
Jisoo: Humm? Oppa?
Bobby: ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ အိမ္မျပန္
ေသးဘဲ ...?
Jisoo: မိုးတိတ္တာေစာင့္ေနတာ
Bobby: မိုးတိတ္မွျပန္မွာလား?
မိုးမတိတ္ရင္ မျပန္ေတာ့ဘဲ ဒီမွာေနမို႔လား?
Jisoo: Arrnyi ...
လူကိုဘာလို႔အၿမဲပဲေတြ႕တိုင္းအဲ့လိုလိုက္ေျပာ
ေနတာလဲ?
Jisoo လည္းငိုရင္းေျပာလိုက္ေတာ့
Bobby: Yaaa ... စိတ္ပူလို႔လိုက္ေျပာေနတာေပါ့
အဲ့ဒါကိုဘာလို႔ငိုရတာလဲ?
Jisoo လည္း ငိုေနရင္း ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး
Jisoo: စိတ္ပူတယ္? ဘာကိုစိတ္ပူတာလဲ?
မနက္ကလည္း လူကိုတစ္ခ်က္ေလးေတာင္
မၾကည့္ဘဲ Ji Eun Unnie နဲ ့ထြက္သြားတယ္
အဲ့ဒါစိတ္ပူတာလား?
Bobby: Soo ahh ... မနက္ကတကယ္
စာတကယ္လုပ္စရာရွိလို ့ထြက္သြားတာပါ
အခုလည္း စိတ္ပူလို ့Soo ေရွ ့ေရာက္လာခဲ့
တာပဲေလ ျပီးေတာ့ Ji Eun နဲ ့ကလည္း
တကယ့္ကိုအထက္တန္းကသိခဲ့တဲ့ တကယ့္
သူငယ္ခ်င္းေတြပါ
Jisoo: အဲ့ဒါေတြဘာလို ့လာရွင္းျပေနတာလဲ?
မသိခ်င္ပါဘူး
Bobby: ဟုတ္လို ့လား?
အရမ္းသိခ်င္ေနပံုေပါက္လို ့ေျပာျပလိုက္ရတာ
Jisoo: မသိခ်င္ပါဘူး
Bobby: ျပီးေတာ့ ခုနက သဝန္တိုေနတာမလား?
Jisoo: Humm? Arrnyi ...
Bobby: လူကိုတစ္ခ်က္ကေလးေတာင္
မၾကည့္သြားဘူးလို ့ေျပာတာကေရာ?
Jisoo: Ahh... အဲ့ဒါက .. အဲ့ဒါက
Bobby: Soo ahh ... ေနာက္ဆို ဒိိလိုမ်ိဳး
တစ္ေယာက္တည္းေစာင့္မေနနဲ ့ေတာ့
Oppa က Soo ကို လာၾကိဳမွာေပါ့
Oppa ကို ဖုန္းဆက္ေပါ့ မာနဆိုတာအျမဲ
မထားရဘူး Soo ရဲ့ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ကို
လိမ္လို ့ရေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွလိမ္လို ့မရဘူး
Jisoo လည္း Bobby ေျပာတာေတြနားေထာင္ျပီး
Jisoo: Oppa Mianhae ...
