Το Λεωφορείο

Κεφάλαιο 43

Περπατάω αργά στον δρόμο.  Δεν με βιάζει τίποτε. Νιώθω απόλυτα ευτυχισμένη και απολαμβάνω το συναίσθημα που μου δημιουργεί το άτομο που μου κρατάει σφιχτά το χέρι. Το αγόρι που αγαπώ.

''Γιατί τα κάναμε όλα τόσο δύσκολα;'', με ρωτάει βγάζοντάς με από τις σκέψεις μου. Που αυτήν τη στιγμή κατακλύζονται από καρδούλες και αστεράκια.

''Δεν τα κάναμε. Τα έκανα. Ήταν όλα δικό μου φταίξιμο'', διευκρινίζω.

''Μην αρχίζεις πάλι Γεωργία. Είπαμε τα αφήνουμε πίσω μας αυτά, εντάξει;'', μου λέει ο Πάνος και μου δίνει ένα απαλό φιλί στην άκρη του κεφαλιού, αρπάζοντας ύστερα το κεφάλι μου με το χέρι του και ωθώντας το μαλακά πάνω στον ώμο του. Το χέρι του μετά τυλίγεται γύρω από τους ώμους μου.

Είναι αδύνατον να φανταστεί κανείς πόσο άσχημα πράγματα σκέφτομαι για τον εαυτό μου αυτήν τη στιγμή. Θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και τις καταστάσεις και να απολαύσουμε ο ένας τον άλλο εδώ και τόσο καιρό. Αλλά όχι. Έπρεπε να επικρατήσει ο εγωισμός μου έναντι της λογικής.

Βασικά τα πράγματα που αισθάνομαι για τον Πάνο δε γίνεται να ερμηνευτούν με τη λογική. Το προσπάθησα και αυτό και δεν πέτυχε. Ο εγωισμός μου επικράτησε έναντι της καρδιάς και των συναισθημάτων.

Η αγάπη δεν έχει λογική.

''Δεν ξέρω, δεν μπορώ να τα αφήσω όλα πίσω. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου. Πραγματικά δεν έπρεπε να εξακολουθείς να μου δίνεις σημασία ύστερα από όλα αυτά που σου έκανα. Δε σου αξίζω. Είσαι το πιο γλυκό αγόρι που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Ο πιο καλός άνθρωπος. Θυμάμαι τον εαυτό μου που έλεγε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ερωτευτώ. Και αυτό για να δώσω έμφαση στα μαθήματά μου, αλλά και γιατί έβλεπα τόσα άσχημα πράγματα στον κόσμο γύρω μας και τόσο άδικη και άσχημη μεταχείριση των γυναικών, που είχα χάσει την ελπίδα μου. Έλεγα ότι θα μείνω για πάντα μόνη μου. Χωρίς τις γάτες, όμως, γιατί είμαι και αλλεργική'', απαντάω.

Ο Πάνος γελάει και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο.

''Δεν πρόκειται να συνεχίσω να μιλάω για αυτό το θέμα. Το έχεις καταλάβει νομίζω. Δεν υπήρχε περίπτωση να σε αφήσω και να φύγω. Είμαι ερωτευμένος μαζί σου γαμώτο, το καταλαβαίνεις; Σε θέλω, πώς το λένε. Και όταν εγώ θέλω κάτι δε σταματάω μέχρι να το αποκτήσω'', μου λέει και με σταματάει για να με κοιτάξει στα μάτια, κόβοντάς μου την ανάσα από την ένταση του βλέμματός του. ''Το μόνο θέμα είναι ότι δεν ήξερα αν με θες και εσύ. Εννοώ για κάτι παραπάνω από φίλο. Γιατί αν καταλάβαινα πως δεν με ήθελες, δε θα συνέχιζα. Σε θέλω πολύ, αλλά δεν είσαι απόκτημά μου, έχεις δική σου βούληση και τις αποφάσεις τις παίρνεις εσύ στην τελική''.