AGAPE (The First Venom)

CHAPTER TWO; Her Wrath

- A G A P E -

Totoo nga Ang Sabi Ni Ina, may pagkamasama Ang ugali Ng mga tao, Wala Silang galang sa tulad naming nakatataas kesa sa kanila na Isa lamang mababang uri.

"Agapeeee!" Napahinto ako at napalingon sa likuran ko, namataan ko si natasha na tumatakbo papalapit sakin

"Good morning Nat" bati ko habang nakangiti

"Good morning din, saan room mo?" Tanong Niya

"Sa Building 31 room 04, ikaw?" Ngayon ko lang napansin na Parang medyo nabawasan Ang kilay nya

"Same building pero room 10 ako eh" tumango ako, patuloy kaming naglakad Ng naramdaman Kong Parang may nakatitig samin, totally sakin.

Napahinto ako at nilibot Ang tingin ko kasabay non Ang paghangin. Masama Ang kutob ko

"Hey? Agape ok ka Lang?" Napatingin ako Kay Nat at tumango, agad ko syang inakay papunta ng building namin, nakapagtataka biglang sumama Ang Panahon.

Then realization hits me, Oo nga pala nakabase Ang Panahon sa nararamdaman ko, pag masaya ako ay Parang masaya din Ang Panahon mainit ngunit nakikisabay Ang malamig na hangin, pag nangangamba ako ay Kumukulog, pag malungkot ako uulan, pag galit ako ay kikidlat at babagyo.

They knew me as Agape The Goddess of Weather.

"Agape!" Napabalik ako sa realidad sa pag hampas sakin Ni Natasha

"A-ah sorry" natatawa Kong sabi, nag patuloy kami sa paglalakad hanggang makaabot kami Ng classroom nya, Oo inihatid ko sya

"Salamat sa paghatid agape!" Tumango lamang ako at ngumiti bago tumalikod at naglakad papuntang classroom

Medyo malayo nga Ang room sakin Ni Natasha sa taas pa Kasi sila, kami sa baba Lang.

Pagdating sa room naabutan ko Ang mga kaklase Kong nag iingay at Ang gugulo.

Lumapit ako sa Isang classmate Kong medyo shy type.

"Hi, anong meron? Bakit Ang iingay nila?" Bigla itong namula sa hiya

"Ah k-kasi Wala tayong prof. Ngayon" ah Wala pala Yung matanda

"Thank you, anyway I'm Agape Sinclair" inilahad ko Ang kamay ko agad Naman nya iyong tinanggap

"I'm Viola Noctrose" tumabi Lang ako sa kanya at Nakipag usap

Masaya Naman syang kausap kahit sa una nahihiya sya

"So, bakit Wala Kang friends?" Tanong ko

"They call me Viola shy, Kasi nga mahiyain ako, pag may kumausap sakin na Hindi ko ka close medyo nag freafreak out ako, Ewan ko Lang Kung bakit sayo Hindi, Ang gaan Ng loob ko sayo ih" napangiti ako

"We could be a best friend, ay teka may Isa pa akong kaibigan, Tara puntahan natin sya" tumango sya at inayos Ang bag nya bago kami tuluyang pumunta sa room Ni Natasha

Malayo pa man din ay may naririnig na kaming sigawan

"Ano kayang meron?" Yan din Sana Ang sasabihin ko

Agad kaming nakisiksik sa mga estudyanteng nag siksikan, agad na kumulo Ang dugo ko Ng makitang nakaluhod Si Natasha sa harap Ng babaeng nakabangga namin kahapon, basa nanaman sya at this time Toyo Ang ibinuhos sa kanya

Nakita Kong nakaupo Yung mayabang na Korden at Ang tropa nya sa gilid na Parang walang nangyayari

Lumingon ako Kay Viola