karanlık oda

49.5K 1.6K 419
                                    


Helloooo oy ve yorum atmayı unutmayın. Öpücükk

T-hsirte bakarak ağlamaya devam ettim. İki dakika geçtikten sonra yavaş yavaş soyundum çünkü kendimi yorgun hissediyordum t-hsirtü giydim,aynı o canavar gibi kokuyordu çikolatamsı..

Biraz sonra yavaşça yatağa oturdum başımı yatağa koyup uyumaya çalıştım yorgundum ama uyuyamıyordum korkudan dolayı. Çıldırmak üzereydim nerdeyse,saçlarımı çekiştirip bükülmüştüm. Çığlık atmamaya çalışıyordum. Eskiden yaşadığım bir olaydan dolayı karanlıktan çok korkuyordum.

~Flashback~

Henüz 9 yaşındaydım,canım dondurma çekmişti annem ve babama söylemeden dondurma almaya gitmiştim. Bir sokak ilgimi çekmişti oraya kimsenin girdiğini görmemiştim. Kendimi alamayıp oraya yürümeye başladım. sonradan pişman olacağımı bilmiyordum.

Giriş o girişti sokağın ortasında 25 lerinde bir adam vardı adam demeye bin şahit ister. Beni kolumdan tutup köşeye karanlık bölgeye çekti.

-"Abi neden beni buraya getirdin?seni tanımıyorum."

-"gel güzelim bir şey yok,ben senin babanın arkadaşıyım."

-"babam evde o benim buraya geldiğimi bilmiyor,ben gideyim mi?"

-"biraz eğlenelim öyle git tatlım."dedi yanağımı öptü. Çok fazla huylanmıştım.

-"abiciğim bırak lütfen korkuyorum." dedim ama o izin vermedi. Adamı ittim adam hemen yere düştü çünkü sarhoştu. Sinirlenip kolumu tutup yere yatırdı kollarımı yere sabitledi.

Babamda yokluğumu hissedip beni aramaya çıkmıştı. Yardım çığlığımı duyup gelmişti. Babamı gördüğümde adam kollarımı tutuyordu daha. Babam gelip adama yumruk geçirdi.

-"iyi misin prensesim?hı söyle birtanem."

ağlıyordum,çok karanlıktı ve adam çok korkunçtu. O adam cebinden bir çakı çıkarıp babamı arkadan bıçakladı sonra da kaçtı babamın acı çektiğini görünce ağlamaya başlamıştım.

~Flashback son~

bu yüzden karanlıktan ölesiye korkuyordum. Babam iyileşmişti ama babamı kaybetme korkusu bana yetmişti. o günden sonra psikoloğa gitmiştim karanlığa alışabilmek için ama geçmemişti. Bir çocuğa bunu yapan şerefsizler yaşamamalıydı.

Şuanda lucasın hayatıma girmesiyle  karanlığa gömülmüştüm zaten,alışmam mı gerekiyordu? Gerekmiyordu kaçacaktım burdan,öyle böyle kaçacaktım.

Gözlerim artık ağlamaktan ve yorgunluktan yavaş yavaş kapanıyordu, en sonunda direnemedim korktuğum fakat zorunlu olduğum karanlığa bıraktım kendimi.

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Tanıdık gelen kokuyla yavaşça kalktığımda canavar lucasın odasında olduğumu farkettim. Yanıma baktığımda o yoktu,iyi ki de yoktu. Yavaşça yataktan kalktım,lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayıp odaya geri döndüm ve duvarın bir köşesine gidip sessizce ağladım. Ben artım eve gitmek istiyordum.

Lucastan

Bir vampir olduğum için küçük hıçkırıkları kolaylıkla duydum ve odaya ışık hızıyla geldim mecazi değil gerçekten ışık hızıyla gelmiştim,yerde oturup ağlayan kıza doğru yürüdüm. başını kaldırıp beni görünce daha çok ağlamaya başladı ve

-"lütfen dokunma bana,uzak dur." evanın yanına çömeldim ve sarıldım karşı gelmeye çalışıyordu,sertçe yumruklar atıyordu. Bir süre sonra kolları yorulup debelenmeyi bıraktı.

-"ben geldiğimde 'baba' diye sayıklıyordun babana bir şey mi oldu?"

-"h-hayır."

-"neden babanın ismini sayıklıyordun o zaman?"

Eva sinirle gözlerinde ki yaşı sildi.

-"konuşmak istemiyorum."dedi. Evanın gözlerine bakıp hipnoz edecektim ve oldu her şeyi anlatmaya başladı.

-"bana neler olduğunu anlat"dedim ve eva istem dışı hepsini anlatmaya başladı.

-"................o sırada babam geldi adama vurdu sonra yanıma geldi, o pislik adam arkadan babamı bıçakladı."

-"baban öldü mü?"

-"hayır."dedikten sonra yere baktı. kendine geldiğini gördüm,şaşırdı sonra daha çok ağlamaya başladı bana yumruklar savurdu.

-"o-o benim sırrımdı nasıl yapar-yaparsın bunu pislik."dedi ve göğsüme bir yumruk daha atacakken elini sertçe tuttum. Bana kimse el kaldıramazdı.

-"nasıl bana vurup hakaret edebilirsin sen!"

Eva ağlıyordu ve birden yine kenara çekildi. Ellerini kafasına koydu, ağlamaya devam etti.

-"lütfen beni o karanlık odaya götürme, lütfen."dedi sessizce ağlıyordu evanın bacaklarından ve sırtından tutup kucağıma aldım,aşağıya indim. Korkuyla bana bakıyordu onu odaya götüreceğimi sanıyordu herhalde.

-"lütfen lucas götürme beni oraya,orası korkunç..çok korkunç bırak beni." sinirlenmeye başlıyordum. Evanın burnunun dibine girip

-"kahvaltı yapacaksın,oraya götürmüyorum seni sakin ol ve sesini kes"dedim evayı sandalyeye bıraktım. Yemeklere dokunmayıp sadece bakıyordu. Onun o yavaşlığına dayanamayıp sesimi yükselttim.

-"ye artık şunları!"

Eva ağlamamak için dudağını ısırıp eline çatalını aldı,göz yaşlarını hızlıca sildi ama gözleri doluydu. Sertçe peynire çatalını batırdı. Belli ki sinirlenmişti.

Dikkatlice ve sertçe ona bakıyordum o yüzden eva rahatsızca yerinde kıpırdandı. Artık yavaşlığına tahammül edemeyip çatalı evanın elinden aldım ve yemek yedirmeye başladım,bana tuhafça bakıyordu.

Onun insan olduğunu unutup o kadar hızlı yediriyordum ki evanın boğazında kalmıştı,öksürmete başlayınca durdum ve su içirdim eva daha çok öksürdü sonra yutkundu ve derin bir nefes aldı.

-"normal insan olduğunu unutmuşum" dedim. Eva kafasını eğdi içinden geçenleri okumayı düşündüm ve dinledim.

'Resmen bir vampirle aynı evdeydim vampir diye bir şey olduğuna hala inanasım gelmiyordu ama olanlar ortadaydı. Bari iyi vampir denk gelseydi bana.'

-"vampir diye bir şey olduğuna inanmıyor musun hala,göstermemi ister misin hı?"

dedim ve hızlıca dişlerimi çıkardım, çıkarır çıkarmaz eva o korkuyla birden sandalyeden kalktı ve sandalye devrildi. Hızlı hızlı nefes alıyordu. Baya yüksek kahkaha attım. Eva bana hem şaşkın hem de korkuyla bakıyordu. Çok komikti o anki hali.

-"hahaha küçük..yüzünün aldığı ifadeyi görmen lazımdı" diyip tekrar kahkaha attım ve saçlarımı arkaya sürttüm. Eva

-"sen benim düşüncelerimi.."
sözünü kesip

-"vampirim ya küçük ondandır" dedim ve kısık gözlerle onu inceledim. Çok güzel ve tatlı bir tipi vardı. Eva

-"odaya gitmek istiyorum artık."

-"birkere öpersen."eva hemen başını başka yere çevirdi ve bir adım geri gitti. Tekrar konuştum.

-"istersem seni öpebilirim biliyorsun değil mi?yoksa yine o karanlık odaya götürmeli..."

-"hayır...hayır götürme"

-"sakın bir daha sözümü kesme. Şimdi gel yanıma ve beni öp."
Eva korkuyla yanıma yavaşca adımladı. Dayanamayıp hızla evanın kolunu tutup kendime çektim. İnsanların yavaşlığı bana zulüm gibi geliyordu.

-"ben vampirim hızı severim,bu kadar yavaş olma dayanamıyorum."

Dedikten sonra evanın öpmesini bekledim. Eva isteksizce gözlerini kapatıp dudaklarını dudağıma değdirdi ve hemen bir saniye geçmeden geri çekildi.

-"korkak küçük bir kızsın"diyip evanın ensesinden tutup dudaklarını öpmeye başladım.

Beğendiniz mi? Yorumlarda belirtin.:)

Vampirin KüçüğüWhere stories live. Discover now