VİRÜS

-11-

Emre adamı bırakıp çocuğa doğru ilerledi.Önce çocuğa baktı sonrasında ona sımsıkı sarıldı.

"Sen-"Dedi Emre.

Çocuk sözünü kesti.

"Ölmedim,seninde ölmediğine sevindim abi."Dedi.

Kucaklaşmaları bittiğinde liderleri Emre'nin yanına gitmeye çalıştı ama yere düştü.Adamları hemen onu ayağa kaldırdı.

Daha sonra adamlarından birinin kulağına bir şey fısıldadı ve iki adam Seray'ı kolundan yakaladı.Aynısını Emre'ye de yaptılar.

Çırpındıkları anda daha çok adam üzerlerine geldiler ama yine de üç adam haklamışlardı.

"O benim abim!"Diye bağırdı çocuk.

"Umrumda değil!"Dedi lider ve eliyle bir işaret yaptı.

Adamlar Seray ve Emre'nin kafasına silahlarının kabzasıyla vurdu.

İkisi de yere yığıldı.

***

Gözlerini açtığında hapishane hücresi gibi bir yerdeydi fakat Emre orada değildi.Ayağa kalktı.Demir parmakların ardında gardiyanlar vardı.

"O nerde?!"Diye bağırdı.

Cevap gelmeyince kollarını parmaklıklardan dışarıya uzatmaya çalıştı ama denediği anda yere yığıldı.Elektrik çarpmıştı.

Birkaç saniye yerde kıvrandıktan sonra yerde bir sağa bir sola döndü.Yerden doğrulduğunda gardiyanların ona bakarak güldüğünü farketti.

"Çok mu komik gerizekalılar?!"Diye bağırdı.

Seray ayağa kalkıp hücreyi incelemeye başladı.Hücrede bir kamera vardı.Seray yere çöküp sırtını duvarla birleştirdi.O sırada yan tarafında bir tepsinin olduğunu farketti,tepside yemek vardı.Seray yemekleri tepsiden alıp tepsiyi kameraya fırlattı.

Birkaç dakika sonra hücreye Emre'nin kardeşi geldi.

Seray ayağa kalktı.

"Sakın aptalca bir şey yapayım deme."Dedi çocuk.

Seray çocuğun yakasına yapıştı.

"Abim nerede?!"Diye bağırdı.Gardiyanlar hücreye yöneldi.

"Ben hallederim siz dışarıya çıkın."Dedi çocuk.

Gardiyanlar hiçbir şey yapmadan ona bakıyorlardu.

"Çıkın dedim!"Diye bağırdı çocuk,daha sonra dışarıya çıktılar.

Çocuk,Seray'ın elini burkup Seray'ın önünde birleştirdi.

Seray küçük bir çığlık attıktan sonra çocuk onu bıraktı.Seray çocuğun hassas yerine tekme attıktan sonra çocuğa çelme taktı.Çocuk yere düştükten sonra üzerine çıktı.Çocuğu yakasından tutup yere çarptı.Daha sonra çocuk Seray'ı kuvvetli bir şekilde ayaklarıyla itti.Seray'ın sırtı duvara çarptıktan sonra yere düştü.Bu sefer çocuk onun yakasından tuttu.

"Şimdi beni iyi dinle!Bir plan yaptım burdan birlikte çıkacağız ve sen aptallık yapıp bu planımı mahvetmeyeceksin!"

"Sana neden güveneyim?"

"Çünkü o benüm abim!Onun ölmesine asla izin vermem.Üstelik ona yeni kavuşmuşken."

"Ne yani,liderlerini patakladı diye onu öldürecekler mi?"

"Lider gururlu bir adam.Eğer abimi öldürmezse itibarını kaybedeceğini düşünüyor."

Seray gözlerini çocuğa dikti.Ona güvenebilir miydi?Başka çaresi yoktu.Burada oturup ölmelerini bekleyemezdi.O aptal liderin her şeyi yapabilecek kadar manyak olduğunu düşündü.

"Şimdi söyle bakalım uslu bir kız olacak mısın?Eğer abimin ölmesine sebep olursan seni öldürürüm.Zaten senin yüzünden bu halde."

"Benim yüzümden mi?Bana bulaşan sendin!"

"Boşver şimdi bunları!Tartışacak zamanımız yok!Seni normalde öldürürdüm ama anlaşılan abim sana değer veriyor.Yoksa hayatını hiçe sayıp böyle bir şeyi yapmazdı.Bu yüzden sana bir şans tanıyorum.Ya benimle birlikte abimi kurtar ya da burada çürüyüp git."

"Peki o zaman.Plan ne?"

***

Çocuk ve Seray hücreden birlikte çıktı.Seray'ın elleri kelepçeliydi.

İkisi birlikte liderin yanına gideceklerdi.

"Şurayı görüyor musun?"Dedi çocuk başıyla aşağıyı işaret ederken.

"Zindanları mı?"

"Evet,o zindanlarda zombiler var ve güvenilir bir dostum onları salacak.Muhtemelen bir sürü insan ölecek çünkü bir sürü esir aylak var ama onların yaptıklarının yanında bizim yaptığımız bir hiç."

"Neden onları esir tutuyorlar?"

"Senin gibi mahkumları yedirmek için.Buradaki herkes bu balkondan mahkumların nasıl çığlıklar içinde öldüğünü seyrediyorlar."

Seray o anı gözünde canlandırdı.Çok acı vereceğini düşündü.Diri diri parçalanmanın ve diri diri yenilmenin...

"Arkadaşın onları nasıl salmayı planlıyor peki?Kesin yakalanacak."

"O kontrol odasında görevli.Diğer görevlileri hallettikten sonra zindanları açan düğmeye basacak ve onların içeriye yayılması için diğer kapıları da açacak.Abim liderin yanında lider ona işkence ediyor en sonunda onu kendi elleriyle öldürecek.Zombilerin salınması onun dikkatini dağıtacak o sırada abimi kaçıracağız.Aracımızı hazırladım o kargaşanın içinde kimse bizi farketmeyecektir."

"Arkadaşına ne olacak?"

"Onunla kapıda buluşacağız."

"Tamam o zaman daha fazla beklemeyelim.Emre abimin daha fazla canının yanmasını istemiyorum."

"Geldik zaten."Dedi çocuk.

Bu yer metalden yapılmıştı ve karşılarında büyük metal bir kapı,kapının önünde de adamlar vardı.Çocuk onlara kapıyı açmalarını söyledi ve içeriye girdiler.

"Bu kızı niye getirdin?"Diye sordu lider.

"Veda etmek isteyeceklerini düşündüm sonuçta o benim abim."Dedi çocuk ve Seray Emre'nin yanına koşup ona sarıldı.Emre çığlık attı.

Emre çok kötü bir haldeydi,lider onu kırbaçlamıştı ve vücuduna çizikler atmıştı.

Lider çocuğa yaklaştı ve onun omzularını tuttu.

"Bana ihanet etmezsin değil mi?Eğer bunu yaparsan neler olacağını biliyorsun."

"Size hayatımı borçluyum efendim.Siz olmasaydınız ben de olmazdım."

"Sana güveniyorum çocuk.Sen de benim hayatımı kurtardın ve yaşının küçük olmasına rağmen en iyi adamım sensin.Seni kaybetmek istemem."

"Böyle bir şey olmayacak efendim."Dedi çocuk ve daha sonra kapının önündeki adamlar içeriye girdi.

"Efendim!Birisi aylak zindanlarını ve iç kapıları açmış!"Dedikleri anda çocuk silahını çıkarıp ikisini de vurdu.

"Seni-"

Çocuk,lider sözünü bitirmeden beynini dağıtmıştı.

İkisi hızlı bir şekilde Emre'yi çözdüler ve dışarıya çıktılar.

Çocuğun arkadaşı elindeki silahıyla onları zombilerden ve adamlardan koruyordu.

Nihayet hepsi araca varmayı başarmıştı fakat çocuk ve arkadaşı vurulmuştu.Neyse ki durumları ciddi değildi.

"Siz abimin yanında durun yaralısınız,ben sürerim."Dedi Seray.Emre ona araba kullanmayı da öğretmişti.Adamlar arabanın arkasından onlara kurşun sıkıyordu ama bir şey farketmedi.

Seray aracı yuvalarına doğru sürdü ve gözden kayboldular.