PROLOGUE

78 1 0
                                    

PROLOGUE:

"tumakbo kana anak! tumakbo kana"

nag hihingalo, kinakabahan at natatakot msigaw sigaw ng lalake sa kanyang anak.

"pero tay, dikita iiwan" nagaalala namang sagot ng anak.

"anak lagi mong tatandaan na di ako mawawala kasama mo ako lagi. kaya please tumakbo kana bago kapa nya makuha" nagmamakaawa ng ama sa kanyang anak.

"tay lalabanan ko sya di ako papayag na makuha nya ako, at kung makuha nyaman ako, hinding hindi ko sya susundin sa kanyang gusto kaya tay wag muna akong paalisin," iyak ng anak.

"anak may tiwala ako sa kapangyarihan mo dahil isa kang prinsipe, pero di pa ngayon anak, dahil mahina kapa. dadating ang panahon mag sasama tayo ulit, kaya sige na, umalis kana" pasigaw na sabi ng kanyang ama.

"hindi tay di kita iiwan,"

"umalis kana!!!!!!!! di kita tunay na anak, wala akong anak, pina ampon ka lng sa akin kaya umalis kana!!!" galit na sigaw ng lalake.

"di yan totoo anak mo ako tay, magkadugo tayo." nakakawang sagot mg bata.

"dikita anak, dahil tao ako, ikaw engkanto. kaya umalis kana" sigaw ng lalake sabay kuha ng kutsilyo sa kanyang bewang na araw araw nyang dala. itinuro nya ito sa bata na may halong kaba.

"tay wag munamang gawin sakin to oh please"

"pag dika aalis papatayin ki ki" inilipat ng lalake ang kutsilyo at itinuon ito sa kanyang sarili
"papatayin ko ang sarili ko" naiiyak ng sabi ng lalake.

" tay, babalil ako, tandaa. nyopo iyan, ililigtas kita" huling sagot ng bata at kumaripas na ng takbo.

STAR DREAM UNIVERSITY (On Going)Where stories live. Discover now