— Spokojnie, Gukkie. Kiedy podrośniesz to zrozumiesz — kobieta pogłaskała chłopca po głowie.
— Zawsze tak mówisz! — mały buntownik tupnął nogą i odwrócił się plecami do matki obrażony.
— Bo taka jest prawda, kochanie. Jesteś jeszcze zbyt malutki, aby to zrozumieć, a to naprawdę ważna rzecz.
— A powiesz mi chociaż o tych kolorach? Proszę! — chłopczyk spojrzał na nią błagalnym wzrokiem, wskakując na jej kolana. — Ja też chcę mieć kolorowe oczy!
— Będziesz miał, skarbie. Musisz tylko znaleźć swoją bratnią duszę — uśmiechnęła się, zaczesując włoski synka za jego ucho.
— A co to? — spojrzał na nią zdziwiony.
— To osoba, którą bardzo mocno kochasz...
— A twoją bratnią duszą jest tata?!
— Tak.
— Ja też chcę mieć bratnią duszę! — wykrzyczał, chwytając swoimi małymi rączkami ramiona mamy i uśmiechając się szeroko, ukazując nową szparkę między zębami po starym mleczaku.
— Z czasem ją znajdziesz — tknęła delikatnie palcem nosek mniejszego, na co ten słodko go zmarszczył.
— A jak ją znajdę? — przekrzywił głowę w bok, wpatrując się w nią z zaciekawieniem.
— Kiedy spojrzysz jej w oczy, te zmienią na chwilę swój kolor i wtedy będziesz wiedział, że to twoja miłość.
— A jaki będę miał kolor?
— Nie wiem, skarbie. Ja z tatą mieliśmy zielony i był naprawdę przepiękny.
— A jak ktoś też będzie miał ten co ja, a nie będzie moją bratnią duszą? Co ja wtedy zrobię?!
— Możesz mieć taki sam kolor jak połowa innych ludzi na świecie, ale on ukaże się tylko przy twojej bratniej duszy — chłopczyk spojrzał na swoją mamę szeroko otwartymi oczami.
— Ale czadowo! ''
I DON'T WANT
witamy wraz z jkxaixw nowym wakacyjnym opku na moim profilu
mamy nadzieję, że się Wam spodoba
a rozdział pierwszy pojawi się jeszcze dziś wieczorem ♥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
