Pas...

59 2 1
                                    

Po kthehesha nga shkolla.. rruges pash nje djal ktheva koken disa her sepse dicka po me terhiqte. Normalisht rruget jan te mbushura plot por as vet nuk e di pse pikerisht ate djal duhet ta shihja aq shume. Shkova ne shtepi por ne mendje kisha ate dhe parfumin e tij. Per te nuk dija asgje prej gjeje thjesht pashe shtepin nga ai doli . U perpoqa fillova ti gjej emrin moshen apo dhe gjen me te Vogel do me mjaftonte per te. Nje nat te ter kerkova dhe e gjeta. E gjeta sepse njihja disa persona ne lagjen Ku ai banonte. Emrin,moshen, origjinen ..mesova aq sa me duhej per te. Realisht as vet nuk munda ta besoj mendoja me vete pse gjith ky mund per nje njeri qe e pash rastesisht.
Kaluan dite kthehesha nga shkolla por nuk po e shija me.
Mbas nje kohe te gjate ne mengjes kur po nisesha per ne shkolle bashke me motren time e pashe she nuk po u besoja syve. Une e prisa te me dilte kur kthehesha por jo.
E pash dhe serisht I kalova afer nuk I fola sigurisht sepse ne nuk njiheshim.
Mendova pozitivisht e nisa diten mbare ajo dit shkoi si mos me mire per mua me shpresen per ta pare Nikon serisht.
Por ja tek Isha me fat pasi cdo dite e shikoja ne mengjes dhe Ku ka me mire per mua ta nisje diten me fytyren e tij engjellore. Une e therrisja ne mendjen time" O më I miri" pasi per ate mendoja cdo sekond dhe cdo frymarrje me dukej sikur ja dhuroja atij .

Dashuro e vetmeWhere stories live. Discover now