We Got Married #2 |Min Yoongi (Revised)

YOONGI 14

KIONHA'S POV

Ewan ilang oras na ata akong nag-aaral basta feeling ko medyo matagal tagal na.

Kaya naman nung umatake ulit yung katamaran naiiyak na ako kasi sobrang pressure. Nappressure ako.

Need kasi talaga ng entrance exam sa paaralanan na papasokan ko. Isa sa mga requirements niya as scholar.

Kaya naman tumayo ako kasi sa sahig lang ako nag-aaral.

Humihikbi na ako. Alam ko naman kung may makakakita sakin masasabihan agad ako na baliw.

Kaso di ko na talaga alam paano mag stay focused as long as possible.

"Anyare sayo? Okay ka lang ba?"

Hindi ko namalayan nakapasok na pala si Yoongi

Kaya naman ambilis kong pinatuyo yung luha ko

"W-wala. Okay lang ako" Ako

"Ano nga?" Yoongi

"W-wala nga e. Okay lang ako. Doon ka na" Ako

Di ako nagpapakamean ah sinabihan ko lang na doon na siya sa kama. Kasi okay lang ako. Kahit hindi naman. Pero okay lang. Kasi ayoko naman makaabala pa sa iba. Akin akin lang.

"Ang init ng ulo mo. Have a break. Nappressure ka na oh." Yoongi

Naiyak naman ako lalo sa sinabi niya

"A-ayoko nga kasi mag break e. M-malapit n-na kasi yung e-exam. Paano ako m-makakapasa kung magbbreak pa ako?" Ako habang humikbi

"Tsss. Stand up. Transfer ka sa table. I'll get all your things and put it there." Yoongi

Sabi niya na agad ko namang sinunod.

I stared at the desk in front of me. On top of it, there's a picture frame of him and of course bangtan. Family picture. Holy, his dog's picture. And may isang batang babae na naka ponytail at may napapalibutan ng mga cute na clips sa may front hair niya.

Sino to? Sa pagkakaalam ko dalawa lang sila ng kuya niya ah?

Pero ang cute. I can't help but to smile a little.

"Here. I suggest you to stop studying muna and take a rest but if you insist then it's okay. It's up to you" Yoongi

Tumango lang ako

Umiiyak parin.

"Stop crying. Ang panget mo umiyak" Yoongi

Buset kahiya. Pinunasan ko na yung luha sa mga pisngi ko at kinuha ko na ang ballpen.

Kakatampo naman tong gilagid na to. Porket ampogi mo kahit anong gawin mo gaganyanin mo nalang ako na panget umiyak. Nyeta ka ah.

Ibang klase ka rin naman mag comfort.

Pero nang maalala ko ang mga kailangan ko pang pag-aralan. Naiyak ulit ako.

Kahit na pinipigilan ko talaga kasi ayoko na matawag na panget kahit totoo naman pero ano ba! Maganda ako.

"Wag ka na nga kasi umiyak. Ampanget mo oh" Yoongi

"Ano ba?! Don ka nga! Ano bang ginagawa mo dito? Alam ko namang napipilitan ka lang kausapin ako. Wag ka mag-alala kaya ko sarili ko. Sorry sa abala ah? Nakaupo pa ako dito sa upoan mo. Wag ka ulit mag-alala lalabas ako at doon nalang sa isang coffee shop para di ka na ulit mag-alala kung masisira ko ba to. Ano ba to?! Gawa sa ginto?!" Ako

Nakakainis naman kasi e

Wala siyang sinabi

Kaya naman nung tinignan ko siya, nagsmirk lang at tumawa na parang nangaasar.

Kumunot naman kaagad ang noo ko.

"Anong nakakatawa?" Ako

"Ang init ng ulo mo ngayong araw. I told you take a break. Masyado ka nang nappressure. And it reminds me of our past. Hindi ka nga talaga nag-iba. Still the Kionha I know. And... Sorry if I didn't let you sit here last time. Feel free, always. No problem. Saan ka ba nahihirapan diyan? I'll help you" Yoongi

Ang...

Puso ko jusko! Yoongi ano ba galit dapat ako sayo e!

End Of Chapter