სადაც ყველაფერი კარგად იყო ...
_____________________________________________
chapter 4
რაღაც ხმაური ჩამესმის ყურში ეს არ არის მაღვიძარის ხმა, არც ნაილის ტკბილი ხმა , ეს ვიღაცის ბოხი და ხრინწიანი ხმა არის . ვცდილობ თვალი გავახილო , და ვახერხებ კიდევაც მაგრამ ყველაფერს ბუბდოვნად ვხედავ . თვალებს ბევრჯერ ვახამხამებ , რათა მხედველობა აღვიდგინო .
მხედველობა მიბრუნდება , გარემოს ვათვარიელებ , ვხვდები რომ ჩემს ოთახში ვარ , გვერდზე ვიხედები და ჰაროს ვხედავ , ხელები გადაჯვარედინებული აქვს და ისე მიყურებს .
- რახდება ? ვკითხე ნამძინარევი ძმით .
- ალექსი ვინ არის ?
- ჰა ? (თავი უცბად წამოვწიე და ჩემს ლოგინის თავზე დადებული ტელეფონი ვნახე დადაც ალექს მესიჯი ჰქონდა მოწერილი რომ დღეს ვერ გამომივლიდა , თბითონაც არ მოდიოდა სკოლაში )
- ვინ არის ?
- მეგობარი ! რა ხდებ?
- ადექი სკოლაში გაგვიანდება ,მე დაგტოვებ !
- არ მინდა წასვლა .
- რა შეპირდი ნაილს , და მე წინამღდეგი ვარ რომ სკოლა გააცდინო .
- შენ ჰარლოდ ?
- კი მეც !
- ადექი მალე .
- კარგი ხო .
ბუზღუნით წამოვდექი ლოგინიდან , და სააბაზანოში შევედი ამ დროის განმავლობაში , ჰარი მაკვირდებოდა და იღიმოდა , მერე მივხვდი რაზეც ჰარის მაისური რომ მეცვა .
- გიხდება .
- ოჰ , მადლობა ! ეს უკვე ჩემია ნუ იყურებ ეგრე !
- აჰა ანუ ჩემი მაიკაც მიითვისე ?
- ხო !
- გადი უნდა გამოვიცვალო .
- ოჰ ერთ დროსაც მთხოვ რო დავრჩე!
- აჰამ კაი !
ჰარი ოთახიდან ძლივს გავაგდე . მერე კი სააბზანოში შევედი . მოვწესრიგდი , ჩვეულებრივად ჩავიცვი , ჩანთა ავიღე , ნაუშნიკები ტელეფონი და რამოდენიმე წიგნი ჩავდე და დაბლა ჩავედი .
ჰარი დაბლა იყო , წარმოუდგენელია ყავა მზად იყო , გამიკვირდა თან ძალიან .
- საიდან იცოდი ?
- მე ყველაფერი ვიცი საყვარელ ადამიანებზე
- აჰამ , მადლობა .
მისაღებში გავედი , ტელევიზორთან დავჯექი , როდესაც ანას მესიჯი მომივიდა .
ანა :
"დეგენერატო ! "
