ამ დროს კი მეც გამომეღვიძა...
_____________________________________________
chapter 10
Nia's p.o.v
თვალებს ვახელ , ვცდილობ გონზე მოვიდე და ყველაფერი გადავხარში , ოთახს თვალს ვავლებ და ვხვდები რომ საავადმყოფოში ვარ , ოხ ღმერთო მერამდენედ უნდა მოვხვდე აქ , ვცდილობ წამოვდგე მაგრმ
ვიღაცის ხელი მაკავებს , მერე მახსენდება დედა , მამა და გული მისკდება .
-ნაილ
-ხო , კარგად ხარ ?
-გთხოვ მითხარი რომ ეს ყველაფერი სიზმარია და დედა და მამა ცოცხლები არიან , გთხოვ მითხარი .
-ნია .
-მითხარი!
-ეს რეალობა ნია დედა მამასთან წავიდა , ისინი ერთმანეთისთვის არიან შექმნილებინ, და იქაც ერთად წავიდნენ .
-არააა ! გთხოვთ !!
-ნია დამშვიდდი !
-არ მომეკარო ! გადიი წადი , მარტო დამტოვე !
-ნია !
-წადიი !
მანაც მარტო დამტოვა , რაც კი მომხვდა ხელში ყველაფერი გადმოვყარე , ლოგინი ავურიე , სავარძლები ავაყირავე , რაც კი ხელში მომხვდებოდა , ყველაფერს ვამსხვრევდი ან ძირს ვაგდებდი .
ორი საყვარელი ადამიანი დავკარგე , რომლებიც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდნენ , რა მჭირს ნუთუ სულ
ასე უნდა ვიყო ? არასდროს მეღირსება ბედნიერება ? მეტს ვეღარ გავუძლებ , არ შემიძლია .
სააბაზანოში შევედი და ისეთ ნივთს ვეძებდი რომელიც ჩემი სურვილის ასრულებაში დამეხმარებოდა . გადავატრიალე მთელი სააბაზანო მაგრამ ვერაფერი ბასრი ვერ ვიპოვრ , იქვე კარებთან ჩავიკუზე და ტირილი დავიწყე , ვნატრობდი რომ ეს ყველაფერი სიზმარი ყოფილიყო , და ეს ყვრლაფერი რეალობაში არ განმეცადა , მაგრამ არა . მე ხომ უიღბლო ვარ და ყველაფერი ამით არის გამოწვეული ? არა ?
პალატის კარები იღება , და ვიღაც შემოდის , არ მინდა თავი ავწიო და დავინახო ვინ არის , არც მჭორდება თავის აწევა , მის სურნელით მივხვდი რომ ჰარი იყო .
-ნია
-წადი მარტო დამტოვე !
-არა !
-ჰარი წადი !
-არა !
თავი ავწიე და მის თვალებში ჩავიძირე , ისეთი სახით იყო , აქედან ვერ გავუშვებდი , ამიტომ დავნებდი .
თავჩახრილი ვიყავით
