Κεφάλαιο 19°

11.6K 480 63
                                    

Ο Άρης κάθεται δίπλα μου όλη αυτήν την ώρα και έχει το χέρι του στο μπούτι μου.

Ξαφνικά νιώθω να το ανεβάζει.

Ξεροβηχω όσο πιο διακριτικά μπορώ.

Εκείνος χαμογελάει και ακουμπάει το χέρι του στο Κμχχ....

"Πάρε το χέρι σου από εκεί αμέσως" λέω μέσα στο αυτί του χωρίς να μας πάρουν χαμπάρι

"Λίνα κορίτσι μου. Είσαι καλά; Γιατί έχεις ιδρώσει;"

Επειδή ο Αρουκος έχει ορεξουλες και την πληρώνω εγώ γιαυτό.

"Μια χαρά είμαι. Απλά κάνει ζέστη"

Κοιτάζω τον Άρη ο οποίος το διασκεδάζει όλο αυτό.

Αν σου χώσω καμία τώρα θα δεις πόσο θα γελάς🙂

Το κινητό μου ξεκίνησε να χτυπά.

Αχχ ευχαριστώ με σώζεις.

"Με συγχωρείτε εμένα" λέω και σηκώνομαι από το τραπέζι

Βγήκα έξω στην αυλή και απάντησα το τηλέφωνο

Τηλέφωνο:

Λ:Ναι

Α:Λίνα. Ο Άγγελος είμαι. Ενοχλώ;

Λ:Όχι. Πες μου"

Α:Είμαι κοντά σε ένα σπίτι και σκέφτηκα να έρθω να σε πάρω για να κάνουμε πρόβα

Λ:Εντάξει. Σε πόσα λεπτά θα είσαι εδώ;

Α:Σε 10

Λ:Ωραία. See you

ΤΕΛΟΣ

Επέστρεψα στην κουζίνα.

"Μαμά"

"Ναι"

"Θα έρθει από εδώ ο Άγγελος να με πάρει για να κάνουμε πρόβα" λέω και γυρίζω να κοιτάξω το ύφος του Άρη

"Ο Αγγελος;"

"Ένας φίλος μου μαμά"

"Αα ωραία. Επιτέλους βρήκες αγόρι"

"Οχι μαμά δεν είναι το αγορι μου. Είναι απλά φίλος"

"Καλά. Να προσέχεις"

" Εντάξει"

Πήγα τρέχτει μέσα στο δωμάτιο άλλαξα ρούχα
👇:

Πήγα τρέχτει μέσα στο δωμάτιο άλλαξα ρούχα👇:

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Αδερφός! η κάτι παραπάνω;Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα