3.9

11.5K 829 424
                                    

İyi okumalar ❤️

Ne kadar süredir burada olduğumu bilmiyordum. Dilim damağım kurmuştu fakat ne kadar bağırırsam bağırayım kimse sesimi duymuyordu.

Kendimi çok yalnız ve bir o kadar da çaresiz hissediyordum. Belki diye geçirdim içimden, belki bir ailem olsaydı... Gelen göz yaşlarımı zor olsa da durdurarak güçlü olmam gerektiğine ikna ettim kendimi.

Bir şekilde buradan çıkmalıydım. Etrafıma bakındığımda gerçekten küçük bir depodaydım. Birkaç kutu haricinde içerisinde hiç bir şey yoktu.

Elimdeki ve ayağımdaki ipler canımı fazlasıyla acıtmaya başlamıştı. Kapının bir anda açılmasıyla bakışlarım kapıya çevrilmişti.

"Lütfen beni bırak artık gideyim Melisa, ne istersen yapacağım yeter ki bırak."

Bana küçümseyici bakışlarını yolladığında o iğrenç sesiyle kulaklarımı tırmalayacak sözleri söyledi.

"Senin gibi bir ezikten isteyecek hiç bir şeyim yok. Toprak seni seviyor ve ancak sen yok olursan Toprak seni unutup benle mutlu olur. Anlıyor musun seni aptal?"

"Anlıyorum ve senin de Toprağın beni sevdiğini anlaman çok hoşuna gitti canım." deyip gülümsediğimde amacım tabiki canını yakmaktı. Çünkü şu an benim de canım fena halde acıyordu.

"Seni küçük sürtük, kim bilir ne yaptın da seni seviyor Toprak. Ama merak etme sen yok olduğunda yerin asla boş kalmayacak."

"Yazık sana, sırf birini elde etmek için şu düştüğün hallere bak. Sahiden değer mi? Sence sen bana zarar verdikten sonra gerçekten Toprak seninle olur mu sanıyorsun? Buna inanıyor musun gerçekten?"

Karşımda duran kız aslında gerçekten güzel ve bakımlı olmasına rağmen nasıl böyle bir psikolojiye sahipti aklım almıyordu. Söylediklerim karşısında bir süre durakladı ve tekrar konuşmaya başlayan taraf o oldu.

"Senin numaranı kim sayesinde aldım biliyor musun Liya? Ah tabiki bilmiyorsun. Ben sana anlatayım. Ortak arkadaşımız olan Derin."

"Derin.." dedim kesikli çıkan sesimle Derin gerçekten bu kıza numaramı vermiş olamazdı öyle değil mi?

"Evet Derin. İsteyerek vermesini tercih ederdim fakat onun haberi yoktu numarayı ondan aldığımdan. Ağlamaklı bakmana gerek yok yani küçük yılan."

"Ne istiyorsun benden? Gerçekten yeter artık. Yetmedi mi benimle eğlendiğin?"

"Şşt sessiz ol! Hala anlatmaya devam ediyorum. Sakın bir daha sözümü kesme anladın mı?"

"Anladım."  dedim pes etmişcesine. Gülümsedi ve sözlerine devam etti.

"Toprağın kuzeni yani Işıl benim çok yakın bir arkadaşım. Onun sayesinde Toprağı tanıdım ve aşık oldum. Işıl'a hislerimi söyledim ve Toprakla konuşacağını merak etmemem gerektiğini söyledi bana. O Toprakla konuşurken Toprak umursamamış bile geçiştirmiş ve telefondan mesaj gelince yalnızca oraya odaklanıp Işıl konuşmasına devam edince de ben Melisa'ya o gözle bakmıyorum demiş."

O günü hatırladığımda gülümsedim yani sahiden yalnızca benimle ilgileniyormuş Toprak. Lafını kesip
"Bana bunları neden anlattığını anlamıyorum." diye sorunca tiz bir şekilde kahkahasıyla etrafa gürültü kirliliğini saçıp geçti.

"Her kurban, en azından kendine neden zarar geleceğini ve olayların nasıl geliştiğini öğrenip ondan sonra başına gelecekleri seyretmeli tatlım. " Derin bir nefes alıp gözlerimin en içine baktı ve devam etti.

"Telefonda biriyle konuştuğunu ve ona meleğim dediğini duymuş bana bunları anlattı berbat bir halde Derin'e gittim. Toprağa aşık olduğumu söyleyince seni anlattı bana, senin de Toprağa aşık olduğunu söyledi. Seni tanımıyordum ve sorun etmedim. Çünkü yalnız sevmekle yetindiğini düşünmüştüm. Ta ki Derin'in telefonuna mesaj atana kadar. Mesajlara ben cevap verdim, Derin değil. "

"Nasıl yani? Ben boşuna mı engelledim Derin'i?"

"Evet küçük yılan ve inan bu benim işime geldi. Senin Toprakla mesajlaşan kız olduğunu anladığımda numaranı aldım ve devamını biliyorsun işte."

"Sen tam bir delisin!" diye bağırdım son gücümle.

"Oyun daha yeni başlıyor tatlım, bakalım bu güzel yüzüne yapacaklarımdan sonra Toprak seni hala sevecek mi?"

Bölüm Sonu.

Derin'e boşuna hakaret ettiğini anlayıp üzülen canım okurlarım burada mı?

Peki ya Melisa delinin teki diyenler elleri görebilir miyim?

Bölüm hakkında yorumlarınızı alabilirim.

Dövme	Where stories live. Discover now