Chasing Hurricane (PlayboySeries#2)

Chapter 20

Hide, don't seek

"Saang lupalop ba ito ng mundo at bakit ang hirap naman ata hanapin ng signal?" inis na sambit ko nang hinablot ang isang Samsung Guru Music 2 na kanina pa pilit itinataas ni Von sa ere.

"Kainis, ah. Lulunurin ko 'to sa dagat. Bwesit." gigil na hinawakan ko ang bwesit na cellphone na kanina pa naming hinahanapan ng signal. Narito kami sa isang mahabang highway na nasa gitna ng isang sakahan di kalayuan sa kinaruruonan ng bahay nina Aling Martha. Meron naman talagang signal pero lagging isang bar lang at minsan aya nawawala dahil nga sa maambon na panahon.

This place could have been such an aesthetic view if it weren't for the rain and the cloud covering the majestic view of the Island's famous volcano. And I don't think any words can justify the beauty of this place. The long and peaceful highway in the middle of a rice field with nothing but pure tress on the other end while on the other was the aesthetic beauty of the ocean shores.

It was too much, too much beauty that sometimes it starts to suffocate me. The exact reason why I tend to cover it by keeping myself busy from finding a way to contact Azrael or Tinashee.

"Init ng ulo ni Madame. Akin na nga po." Von chuckled and slowly grabbed the poor phone from my tight grip. I roll my eyes at the nothingness.

"Lumayo ka nga! Chansing nito." I shouted when I felt his hand brushed on mine. Ang kapal talaga ng manyak na ito!

"Wow. Grabe, chansing agad?"

"Bakit, hindi ba?!" marahas na baling ko sa bwesit. Ngiting ngiti naman ang Gago habang tumitingkayad na tinataas ang kamay sa ere. Inambahan ko siya na siyang nagpatawa sa kaniya. Aba, akala ata nagbibiro ako.

"Slight lang." he smiled again while motioning his index finger and thumb together on his other free hand using that 'pa-cute' smile which really irritates me to the core.

"Lulusot ka pa." bulong ko at pairap na humalukipkip at bumaling ulit sa napakagandang tanawin sa Binaliwan. We stayed there standing for a couple of minutes when the rain starts to pour again. Tumingala ako at kitang kita ang bawat malalaking tulo ng ulan na tatama sa direksyon ko.

"Umuulan!" I shouted as I was about to turn around to go back on the house. Kahit na siguradong basang-basa pa rin kami pagkarating sa bahay ni Aling Martha dahil medyo malayu-layo rin ang nilakad naming para sa bwesit na signal na ito.

"Bumalik na tayo sa bahay!" 

Naisip ko ang humihilom ko ng sugat. Damn it, baka bumuka ulit ito at dumugo, or worst, baka tuluyan ng itong magka-inpeksyon dahil sa tubig ulan!