All For You

Chapter 8

Friendly Date

Nagising ako nang magaan ang pakiramdam. I turned my gazed towards the lampshade. Nakapatay na ang ilaw.

After I greeted Mic through message I went off to the comfort room. Nagmadali akong maligo, kahit na gustong-gusto ko pa sanang magbabad sa maligamgam na tubig ay  hindi ko na nagawa. And also, I wanted so hard to try the different body soaps that are there. Pinigilan ko lang ang sarili ko.

"Ang dami niyang reserbang mga sabon. Grabe!"

Doon sa amin, okay na ang isang sabon sa isang buwan. Mataas na iyong magagamit namin. Kung mabilis na nauubos ay agad naman kaming bibili sa tindahan. Iyon nga lang, tig-iisa lang. Unlike here, parang nandito na yata lahat nang kailangan. Next time nalang siguro kapag mahaba ang oras ko dito. Hahalungkatin ko ang mga gamit dito sa loob.

I laughed evilly.

Saktong pagkalabas ko sa banyo ay may kumatok sa pinto. Malapit pa akong madulas dahil sa gulat!

"Nagbibihis pa ako!" Sigaw ko. Sabay secure sa sariling katawan. Aba! baka kusang pumasok si Pacholo at nadatnan niya akong ganito, ano nalang ang mangyayari?

Bakit Richie? ano sa tingin mo ang mangyayari? iniisip mo bang papatulan ka niya?

Niyogyog ko ang aking ulo. Trying to erase what's on my head. Kaloka!

"Ma'am, nakahanda na po ang breakfast sabi ni Senyorito. Bumaba ka na raw po para sabay kayo"

Another nakakaloka thing! may babae sa pamamahay na ito? I mean, may ibang nilalang na nandito bukod sa aming dalawa?!

"Hello! I'm Richie but you can call me Rich. Let's be—"

Dahil sa excitement ay binuksan ko ang pinto!

Unti-unting nawala ang ngiti sa aking labi. Oh no!

Hinagod niya ako ng tingin, mula sa ulo hanggang sa mga paa kong basa. Standing in front of me was, I think a well grown maiden? I don't know but one thing is for sure, she didn't like me. I can see it through her eyes. The unpleasant feeling was creeping me out.

Tumikhim ito. Tila pinopormal ang sarili.

"Magmadali na po kayo. Marami pang gagawin ang Senyorito" Iyon lang at umalis na ito.

Agad kong sinarado ang pinto dahil sa kahihiyan.

"God! this is so frustrating! akala ko... akala ko, her voice sounded so young! I thought. Argh!" I slapped my face lightly then begin to pull my hair. "I'm so idiot! Dapat naging magalang ako sa harap niya. Sobrang nakakahiya lang!"

Imbes na magpatuloy ako sa aking paglilintaya, pinili kong na lamang magbihis.

I made sure na desente na akong tignan sa mata ng matandang iyon. But hey, why do I need to impress here anyway? It's not like she's Pacholo's mother.

"Damn! kahit na. Naging maingat ka sana dahil nakikitira ka lang dito." I scolded myself. It's a normal thing to do. Kapag naiinis o nao-overwhelmed ako sa isang bagay o pangyayari, I always talk to myself. Okay lang kung akala niyo nababaliw na ako. Siguro nga.

Matapos kong makapagbihis ay tsinek ko muna ang mga gamit na dadalhin. Then scanned myself in front of a whole size mirror. Making sure that I was  looking fine. When I got satisfied, lumabas na ako. Kinumbinsi ko ang sarili ko na magiging okay ang pakikitungo ng matandang iyon sa akin kanina. Kung hindi ay ewan ko nalang, bahala na.