Kışrı Lübb Zannetmek, Lübbü Zayi' Etmektir.
Beş şey beş şey'e perde: Şehâdet ise gaybe, tabiat meşiete.. Kör kuvvet de kudrete.
Lafız medlûl-u zihniye.
Medlül dahi mânâya.
Perdeye hasr-ı nazar, daim olur pür-hatar, vesvese ondan çıkar.
Mesela ki medlûlün, zihindir ona her makarr, eğlencedir zekâya.
Mâna haricî olur, o medlûl-i zihniyle, kasden ismî hem bizzat; eğer meşgul olursa, televvünlü bir suret, ya bir lafz-ı hayalî; bînema u bîmâye.
Himmeti meşgul eder, o daracık seyyale, incecik hem cevvale.
O medlûlun veledi, suret-i bî meâle, ne deva ne şifaya.
Himmeti tatmin etmez, şevki de teskin etmez, zevki de taltif etmez.
Öyle ise o medlûlü, ya cam gibi etmeli, ya her taraf delmeli; harice baktırmalı, çıksın ziyaya.
Zira haric geniştir, meydan-ı cevelandır, hakâik-ı sabitedir.
O küçücük zihninde, medlûlün parçasından, diktiğin ankebutî dâm-ı vehm ü hevaya.
Bir sineğe dar gelen, bir gömleği getirme, Arş, kürsiye giydirme.
Sinek kanadı kadar, küçücük bir harita, vesveseye sermaye.
Sahife-i medlûlde, zihinde tersim edersin; sonra onun içinde, kendini kaybedersin.
At koşturmak istersin, bak dahi bu belaya.
Ey maddeperest, tabiatla âlûde, kör kuvvet de kör etmiş, lafz ve sûret aldatmış; bırak deha-yı fennî, tâ çıkasın hüdaya.
Beş perdeden bir perde, sana misâl gösterdim, ki beşinci en küçüğü, başkaları kıyas et.
Safsata-i maddiyûn, seni atar gayyaya,
Sarıl silsile-i semaya.
İsâl eder o bizi, tâ cennet-i âlâya.
ESTÁS LEYENDO
Risale-i Nur'dan Hakikat Çekirdekleri Ve Çiçekleri..!
De Todo"Risale-i Nur benim değil, Kur'anın malıdır; Kur'anın feyzinden gelmiştir. Hiçbir kuvvet onu Anadolu'nun sinesinden koparıp atamayacaktır. Risale-i Nur Kur'ana bağlıdır; Kur'an ise Arş-ı A'zam'la bağlanmıştır. Kimin haddi var ki, onu oradan söküp at...
