Olivia Wilson net 18 jaar geworden en heeft een grote droom, namelijk om een bloeddonor te worden, Wanneer ze 18 jaar is geworden gaat ze naar de bloedbank om zich in te schrijven. Ze krijgt te horen dat ze een zeer zeldzame bloedtype heeft namelijk...
¨Ik wil niet in een soort wereld leven waar we niet op elkaar letten. Niet alleen de mensen die dicht bij ons staan, maar iedereen die een helpende hand nodig heeft. Ik kan de manier waarop iemand anders denkt of wat zij kiezen te doen niet veranderen, maar ik kan mijn steentje bijdragen.¨
- Charles de Lint
Ik kwam thuis ik zuchtte, is dit wel de goeie keuze?
Ik heb mezelf gezworen om zoveel mogelijk mensen te helpen met mijn bloed, maar telt een vampier helpen ook? Ik bedoel hij drink bloed, voor zijn eigen genot is het dan wel de goede keuze om mijn bloed aan hem te geven terwijl ik het ook aan mensen kan geven en hen daarbij red, want Liam is onsterfelijk hij zou nooit dood gaan, toch?
Dagen vlogen voorbij dagen vol twijfel en een inwendige discussies. Ik ging uit mijn bed en ik sloeg de wekker uit ik ging voor de spiegel zitten en ik heb een lange tijd naar mijn spiegel reflectie gestaard. Ik pakte mijn kam en ik kamde mijn haren door, daarna pakte ik wat concealer om mijn wallen te verbergen en deed ik wat mascara en wenkbrauw poeder en wenkbrauwgel op en ik was zo goed als nieuw.
'Perfect.' Mopperde ik.
Ik liep naar mijn kledingkast en ik pakte er een donkerblauwe broek uit en een satijnen witte blouse. Ik deed de blouse aan en daarna mijn broek en ik stopte de blouse in mijn broek.
Ik liep naar de spiegel ik zag er weer geslaagd uit voor de dag. Ik liep naar beneden richting de keuken voor mijn ontbijt, mijn ouders zaten daar ook ze hadden kwark mijn moeder kwark met jam en mijn vader kwark met stukjes banaan en aardbei er in. Spontaan kreeg ik ook zin in kwark met stukjes banaan en aardbei.
'Goedemorgen, Oli.' Zei mijn vader ik glimlachte.
'Morgen.' Reageerde ik terwijl ik de koelkast opentrok en naar de kwark greep, ik zette de kwark op de aanrecht tafel en ik pakte een zwarte kom met witte stipjes erop.
'Uh, lieverd de laatste tijd vinden jouw vader en ik jouw een beetje afwezig..'
'Hoe bedoel je?' Vroeg ik terwijl ik een banaan en wat aardbeien pakte.
'Nou, je praat niet veel, je zit vaak boven, wij hebben gewoon beide het gevoel dat het niet met jou gaat, Olivia.' Ik pakte een snijplank en een mes, ik legde het mes op het aanrecht tafel.
'Gaat het er het doneren?' Ik schrok en ik liet de snijplank op het aanrecht tafel vallen. Weten ze het?
'Gaat het daarover?' Ik slikte.
Mijn moeder stond op en ging naast mij staan en wreef haar hand over mijn rug heen.
'Lieverd, als je het niet aankan moet je het niet doen, je kan je nog inschrijven bij de bloedbank.' Ik ademde opgelucht uit, ze weten het gelukkig niet.
'Mam.. dat is het niet.' Ik draaide me om naar haar.
'Weet je het zeker, je hoeft het niet te doen voor ons, als je het doet doe je het voor jezelf.'
'Nee, ik doe het niet voor mezelf, mam ik doe het voor andere die ik kan helpen.'
'Lieverdje van me, het is NIET jouw schuld van Dean, doe je het daarom? Omdat je..'
'Nee mam!' Zei ik iets te verdedigd. Ook al zei ik ¨nee¨ het ging daar wel om, maar ik wil het niet toegeven, want dan verbieden mijn ouders me om te doneren, ze geloven dan dat ik alleen doneer uit schuldgevoel, dat ik iets goed wil maken. Ik zuchtte
'Mam, het is niks, maak je nou alsjeblieft geen zorgen.' Ik gaf haar een knuffel ze keek me diep aan alsof ze me probeerde te lezen.
'Goed dan, maar als er iets is, beloof je dan naar on teo te komen?' Ik knikte.
'Kan ik nu rustig mijn ontbijt maken?' Ik lachte, mijn moeder begon ook te lachen.
'Vooruit dan.' Reageerde ze en ze knipoogde en draaide zich om om terug te gaan naar haar plek.
Ik maakte mijn ontbijt klaar en at het op.
Mijn ouders en ik waren nog aan het praten over hoe het was, het doneren en opeens ging mijn mobiel af.
Ik keek naar de telefoonscherm en met grote letters stond er ¨Liam Knight¨
'Ik moet dit even opnemen, ik ben er zo weer.' Mijn ouders knikten en ik liep de keuken uit naar de ging en ik drukte op het groene hoorntje en ik drukte de telefoon tegen mijn oor aan en ik ging op de trap zitten.
'Hallo, met Olivia.' Zei ik.
'Hallo Olivia, kan je naar mij toe komen, om te doneren?' Ik slikte.
'Naar de bloedbank?' Zei ik trillerig.
'Nee, maar mijn huis.' Weer slikte ik.
Zijn huis?
'Uh, oke?'
'Ik weet dat we het er over hebben gehad dat jij er niet fijn bij voelt om bij mij te komen, maar laten we het gewoon proberen, bij het geld dat je krijgt voor jouw bloed komen de benzine kosten ook bij.' Ik draaide met mijn ogen.
'Serieus, Olivia het is gewoon onbeschoft om met je ogen te draaien, als je zo door gaat draaien ze er nog uit!' Zei Liam geïrriteerd. Ik probeerde zo hard om mijn lach in te houden, maar ik kon het niet dat klonk gewoon zo komisch! En ik schoot in de lach en door de telefoon hoorde ik hem brommen.
'Oke, oke sorry, als jij jouw adres stuurt kom is er nu aan.'
'Oke, tot zo.' Ik drukte op het rode hoorntje en ik lachte nog even na.
Ik stond op en ik liep naar de keuken.
'Hee mam, pap ik moet weg.' Ze keken mij nieuwsgierig aan.
'We hoorde je lachen, secret lover?' Kotsneigingen kwamen naar boven.
'Eeuw! Nee!'
'Wie was dat dan?'
'Oooo, ehm, de baas van de bloedbank... hij wou nog wat dingen met mij bespreken.' Mijn ouders keken mij aan met spleetoogjes.
'Oke, waarom was je zo aan het lachen dan?'
'Omdat hij een zo'n dom grapje vertelde over bloed, je weet wel ehh ¨het bloed kruipt waar het niet gaan kan?¨ HAHAHA GRAPPIG!' Mijn ouders keken mij beide aan met een scheef hoofd alsof ze mij voor gek verklaarde.'
Mijn mobiel ging af en ik keek op beeldscherm het was Liam hij stuurde zijn adres.
'Goed ik moet gaan.' Ik gaf ze beide een kus en liep liep snel naar de auto.
Ik ging in mijn auto zitten en ik typte in het navigatiesysteem zijn adres in.
Ik reed er naar toe
Toen ik er aan kwam ik stond versteld ik keek nog even of dit wel het goede adres was en het klopte.
'Goede genade.' Zuchtte ik toen ik nog een keer naar het huis keek.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'Fucking shit.' Mopperde ik toen ik de auto uitstapte.
Jaaajjjj, een nieuw hoofdstuk!! IK WEET HET DON"T BE MAD!!! Het is later gepubliceerd dat ik had beloofd, I am truly sorry!!! Maar ik had het gewoon heel erg druk, want ik ga vanavond naar Londen!!! Laat me weten wat jullie van dit hoofdstuk en van dit boek vinden dat waardeer ik heel erg!!! Ik hou sper veel van jullie en super bedank voor het lezen!!!! ❤️
