Blood Donor

Hoofdstuk 5 'Ben je er klaar voor?'

Ik liep richting zijn voordeur al mopperend in mijn hoofd, ik tilde mijn arm op om aan te bellen, maar voor ik dat kon doen ging de deur open en Liam stond in de deuropening.

'Olivia, fijn dat je er bent!' Ik draaide met mijn ogen.

'Waarom liegen wij weten beide dat ik hier ben voor ¨mijn bloed¨.' Hij keek me aan met een opgetrokken wenkbrauw en hij keek met verward aan.

'Waar komt die stortvloed vandaan?' Ik zuchtte.

'Sorry, dat was nergens voor nodig, ik denk dat ik gewoon nerveus ben.' Ik knikte.

'Dat is volkomen begrijpelijk, Olivia, ik beloof dat ik je niet pijn ga doen, ik doe gewoon rustig aan en je geeft gewoon aan wat je fijn vindt, vind je dat plausibel?' Ik knikte.

'Ja.' Zei ik zacht.

'Wil je wat te drinken ofzo?'

'Nee bedankt, ik moet nog huiswerk maken en leren voor school.'

'Waar ga jij naar school?'

'O, hier vlakbij, bij het bloem college.'

'Dat is een chique school, wat voor opleiding doe je daar dan?'

'Biologisch-medisch analist.'

'Interessant! Werk je ook met bloed?' Ik slikte, natuurlijk die vraag had ik kunnen verwachten.

'Nee, tenminste met de opleiding nog niet, maar later vast wel.'

'Interessant zeg!' Ik knikte.

'En in welk leerjaar zit je?'

'Het tweede.' Zei ik kortaf, omdat ik graag overheen wou en beginnen en naar huis gaan.

'Ja, laten we beginnen.' Ik knikte iets te enthousiast.

'Ik heb een speciale kamer, dus volg mij.' Commandeerde hij, ik slikte ¨een speciale kamer¨? Wat in vredesnaam moet ik daarbij denken? Iets zoals een Red Room?

Ew! Daar ga ik geen eens aan beginnen om daar aan de denken, jeetje!

We liepen de trap op het was een witte spik schone stap. We kwamen bij de laatste trede en we kwamen in een gang waarbij meerdere richtingen mogelijk waren, links, rechts en rechtdoor. We liepen rechtdoor en aan het einde van de gang was een zwarte deur, mijn hart begon met de seconde sneller te kloppen.

'Gaat het wel? Jouw hart gaat tekeer als een gek.'

Shit natuurlijk kan hij dat horen, ik had ook niks anders verwacht.

'Ehm, ja ik ben gewoon een beetje nerveus.' Hij draaide zich om en hij stond pal voor mij, ik deinsde naar achteren.

'¨Een beetje¨ Zei je?' Ik knikte, hij draaide met zijn ogen en deed de deur open.

We liepen naar binnen en het was, gelukkig niet wat ik verwachtte! Er lag een bloed rode tapijt met daarop een ligstoel met daarnaast een krukje.

'Jij mag wel op de ligstoel gaan.' Zei hij zwoel. Ik knikte zachtjes en ik liep er langzaam naar toe.

Ik ging er op zitten en ik liet mezelf naar achteren zakken, het lag best comfortabel om eerlijk te zijn.

Niet veel later ging Liam op het krukje zitten.

'Wat wil je, dat ik bloed ga afnemen vanuit je nek of vanaf je pols?'

'Eh, het maakt mij niet zo heel veel uit, doe maar wat voor jou prettiger is.'

'Dan is de keuze voor mij makkelijk, vanuit je nek, daar proeft het bloed nog lekkerder.'

'O.oke.' Stotterde ik.

'Ben je er klaar voor?' Hij keek me intens aan, ik knikte zacht.

Hij leunde naar voren en wikkelde zijn linkerarm om mijn taille, mijn lichaam reageerde daar schokkerig op, mijn hart ging tekeer en mijn ademing werd oppervlakkig, toen zijn lippen mijn nek raakten, beet ik op mijn onderlip.

Ik voelde een lichte steek in mijn nek, maar die steek duurde niet lang veranderde in een.. een opwindend gevoel?

Ik schrok van dat gevoel en ik probeerde dat gevoel uit mijn hoofd te zetten, maar dat ging moeilijk.

Hij trok me dichter naar zich toe en kreunde, dat betekent dat hij het lekker vind?

Even later liet hij mij los deze keer kreunde ik. Zijn lippen zaten onder mijn bloed ik keek er vies naar, hij merkte het op en likte het af en slikte het door.

'Hoe..hoe was mijn bloed?' Ik voelde me opeens heel slap worden.

'Jouw bloed is wonderbaarlijk verrukkelijk, maar gaat het wel, je ziet er een beetje bleekjes uit, Olivia?' Mijn zicht werd waziger en waziger.

'Olivia?' Hoorde ik wazig.

'Olivia!' Ik zag een wazig iets naar mij toe versnellen, ik kreeg iets tegen mijn mond gedrukt en een een rare smaak kwam in mijn mond.

'Slik het maar door, Olivia.' Hoorde ik wazig, maar ik deed maar wat hij zei en ik slikte het door en een paar seconde later voelde ik me een stuk beter en alles werd weer duidelijk.

Ik knipperde een paar keer en ik zag een bezorgde Liam boven me staan.

'Olivia?'

'Ja het gaat.' Reageerde ik kortaf.

'Wat had ik trouwens net doorgeslikt?'

'Mijn bloed.'

'Jouw bloed?'

'Ja, mijn bloed zorgt voor een snellere helingsproces en dat jouw lichaam sneller nieuw bloed aanmaakt.'

'O, dank je dan maar denk ik?' Zei ik ongemakkelijk.

'Geen probleem.' Ik probeerde op te staan, maar Liam hield me tegen.

'He, wat denk jij te doen?'

'Ik moet naar huis, Liam.' Hij knikte in het negatieve.

'Ik moet naar huis!' zei ik geïrriteerd.

'Ja, dat weet ik wel, maar je gaat niet alleen naar huis, ik breng je.'

'Ik ben met mijn auto.'

'Dan breng ik je weg met jouw auto.' Ik zuchtte.

'Goed dan.' Hij keek bevredigend.

Ik wou weer opstaan en hield hij mij tegen.

'Ik til je op.' Zei hij, maar voordat ik hem tegen kon spreken had hij me opgetild en hield hij mij stevig tegen zich aangedrukt.

'Waar is jouw auto sleutel?' Ik greep in mijn broekzak en haalde mijn autosleutels er uit hij pakte ze aan.

Hij opende de bij passagiers autodeur en zette mij daar in en een paar seconden later ging de andere deur open en ging hij naast mij zitten en hij reed weg en het was een ongemakkelijke rit naar huis.

'Dank je Liam, voor het naar huis brengen, maar hoe kom jij weer thuis?'

'Met mijn vampier snelheid.' Ik knikte, natuurlijk.

'Moet ik je ook in huis tillen?' Vroeg hij. Ik schudde hevig in het negatieve.

'Nee! Alsjeblieft niet!' Zei ik.

'Prima, dan. Tot de volgende keer.'

'Tot de volgende keer.' Reageerde ik terug.

Ik stond op en ik was een beetje lichtjes in mijn hoofd toen ik opstond, maar het wou, ik liep naar binnen en ik ging rechtstreeks door naar mijn kamer en ik plofte neer om mijn bed.

Wat een dag! 

Jayyy weer een hoofdstukje! Het spijt me heel erg dat jullie super lang moesten wachten voor een nieuw deel, maar ik had het echt super druk met werk, school en rijlessen. Heet erg bedankt voor jullie geduld! Ik hou super veel van jullie!!! 💖💖

Wordt

Vervolgd!!! 💖