'Bana mesaj atmadı' Hoseok, vardiyasından sonra arabasına giderken düşündü. Sadece evine gitmeye ve Yoongi'ye bakmaya karar verdi.
Yoongi'nin ön verandasında dururken kapı zilini çaldı. Birkaç dakika sonra, ayak sesleri geldiğini ve Yoongi'nin kapının kilidini açtığını duydu.
Büyük, kırmızı ve şişmiş gözler ona bakıyordu. Hoseok, küçüğü kollarına çekerken iki kez düşünmedi bile. Anında rahatladığını ve Yoongi'nin geri sarıldığını hissetti.
"Bir şey yaptığımı düşündüm..." O uzun boylu göğsüne fısıldadı. Hoseok uzaklaştı ve Yoongi'ye baktı. "Neden?"
"Çünkü beni terk ettin" Hoseok bir an sessiz kaldı, gülmeye başladı. "Oh hyung, telefonuna en az bir kez bakmak zorundasın" Yoongi şaşkın hissetti, kırmızı bir tonda kızardı.
Evin içindeyken, Yoongi konuşmaya karar verdi. "Şimdi kendimi çok aptal hissediyorum.. bütün gün ağladım çünkü sana zarar verdiğimi düşündüm..." "Hayır, üzülme bu sefer benim hatamdı" Yoongi Hoseok'a gülümsedi.
"Tamam, şimdi buradasın.....
sarılabilir miyiz?"
_
Oradaydılar. Yerde onları çevreleyen yastık ve battaniye ile yerde yatarken. Hoseok, "Tekrar küçük bir çocuk gibi hissediyorum." diye konuştu. "Ben ve kız kardeşim hep aynı şeyleri yapardık. Annemiz bize bağırırdı, çünkü yaramazlık yapardık. Bu çok eğlenceliydi" Hoseok gülümsedi. Gerçekten kız kardeşini özlüyordu.
Yoongi dikkatlice dinledi. "Bazen geri dönmek istiyorum. Eve döndüğüm gibi anneme, büyük anneme ve kız kardeşime. Ama şimdi farklı olurdu." Hoseok'un suratından bir gözyaşı aktı. Yoongi fark etti ve silmek için parmağını kaldırdı.
"Bazen geride bıraktığımız anılara dayanmalıyız. Geleceğime bakmalıyım. İşime konsantre olmalıyım. Şimdi sana sahibim. Artık kendimi yalnız hissetmiyorum." Hoseok, Yoongi'ye bakmak için başını çevirdi. Gözleri, gözyaşlarıyla parlıyordu.
Hoseok'un söyleyecek çok şeyi vardı.
Yoongi hikayesini dinlemeye hazırdı.
Hoseok gülümsedi...
...ve Yoongi'yi öptü.
_
Son 4 bölüm kaldı 🥳🥳 vote vermeyi unutmayın🧸
