Έρωτας μετά!

Χειρότερα δεν γίνεται..

-Θα τα διορθώσω όλα.
- Θα παντρευτούμε αύριο κιόλας.

Την επόμενη μερα το πρωί, ο δήμαρχος της περιοχής ήρθε και σε μια σύντομη τελετή με μένα ,τον Νίκο και τον κουμπάρο, αφού όλοι οι άλλοι ήταν στο νοσοκομείο ,εγινε ο γάμος. Αφού υπογράψαμε, μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. Δεν ξέρω, γιατί δέχτηκα. Από την μία φοβόμουν ότι θα πληγωθω και από την άλλη τον αγαπούσα τόσο πολύ που δέχτηκα. Το φιλί του ακομη και στο μαγουλο μου ήταν τόσο ζεστό και ωραιο. Την ίδια στιγμή μου ζήτησε να πάμε στο νοσοκομείο να δούμε τον πατέρα του. Όταν πήγαμε ο κύριος Μάριος,ήταν τόσο χαρούμενος που τελικά έγινε η τελετή αν και ήθελε να είναι και αυτός εκεί, αλλά χαιρόταν που ο γιος του τα είχε διορθώσει όλα. Ήταν τοσο ευδιάθετος , που μου κρατουσε συνεχεια το χερι σαν να με ευχαριστούσε. Λίγο πριν φύγουμε μου ζήτησε να του κάνουμε γρήγορα ένα εγγονάκι. Όλοι εκείνη την στιγμή κοίταξαν τον Νίκο, αλλά αυτόν δεν είπε κάτι, απλώς τα μάτια του σκοτείνιασαν. Δεν ήξερα τι είχε αυτός ο άνθρωπος, τι περνούσε και είμαι σίγουρη ότι δεν θα μου ανοιχτεί εύκολα. Το βράδυ καθίσαμε όσοι είμασταν στο σπίτι να φάμε. Η κύρια συζήτηση ήταν ότι η Δανάη, η αδερφή του Νίκου θα έφευγε τόσο σύντομα πίσω στο λονδινο. Του παππού δεν του άρεσε καθόλου η ιδέα ότι θα φύγει τόσο γρήγορα. Ο Νίκος σε όλη την διάρκεια του δείπνου δεν μου μιλησε καθόλου. Μόνο όταν έφυγαν όλοι από το τραπέζι , μου ζήτησε να τον περιμένω στο δωμάτιο μας. Όταν ανέβηκα πάνω ,έκανα ένα μπάνιο και έβαλα ένα νυχτικό που είχα αγοράσει με την κολλητή μου για την πρώτη νύχτα γαμου και τον περίμενα να έρθει στο δωμάτιο. Είχα πολύ άγχος. Όταν μπήκε μου είπε ότι θα πάει να κάνει ένα μπάνιο και θα έρθει. Άργησε πολύ να βγει. Όταν βγήκε ηταν πολυ παράξενος.
- Δεν κοιμήθηκες ακόμη.
-Σε περίμενα
-καλύτερα να είχες κοιμηθεί.
-Είναι πολλά που δεν ξέρεις. Μην περιμένεις τίποτα από μένα. Ούτε και εγώ περιμένω.
- πως Δηλαδή?
- Δεν είμαστε σύζυγοι. ούτε γυναίκα μου είσαι. Αυτός ο γάμος ειναι λευκος. Είσαι μόνο η νύφη του παππού.
-μα τι λες?
-είμαστε όμηροι και οι 2 εδώ μέσα.
Δεν γνωριζόμαστε δεν αγγιζομαστε.

Αυτά  είπε και έφυγε από το δωμάτιο. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Τρελάθηκα. Νόμιζα ότι είχε μετανιώσει, πως είχε αγχωθεί την πρώτη φορά αλλά αυτός ο άνθρωπος δεν με ήθελε καθόλου. Το δωμάτιο ήταν σαν φυλακη. Χωρίς να το σκεφτώ βγήκα από το δωμάτιο και κατέβηκα τις σκάλες, όταν έπεσα πάνω στην μητέρα του. Με ρώτησε που είναι ο Νίκος και της είπα ότι έφυγε. Ήθελα τόσο πολύ  να φύγω και αυτή την φορά δεν θα σκεφτόμουν κανέναν. Θα έσωζα την όση αξιοπρέπεια μου είχε μείνει, αλλά δεν ήθελα να της δώσω την χαρά ότι θα με έδιωχνε τόσο εύκολα. Φαινόταν τόσο πολύ ότι δεν με ήθελε εδώ μέσα ,γιατί ήξερε ότι  ο παππούς αλλα και ο άντρας της με συμπαθούσαν.
Άρχισε να μου λέει κάτι αηδίες , οτι θα γυρίσει πίσω στο σπίτι του και ότι δεν πρέπει να αναστατώνομαι κάθε φορά που θα φεύγει και ότι είναι επηρεασμένος  από την κατάσταση του πατέρα του και να μην κάνω άλλη φασαρία το θέμα για να μην πάθει τίποτα ο παππούς.