"Hey Shinazugawa. Kıpırdayabilmek nasıl bir duygu?"
Sanemi cevap vermedi. Onun yerine Giyuu'nun vücudunu ısıtmakla meşguldü. Giyuu'nun sağ elini kendi ellerinin arasına alarak sürtüyordu fakat işe yaramıyordu. Vücut ısısı bir türlü artmıyordu.
"Benden umudunu kes. Yakında öleceğim. Vaktini benim gibi birisi için harcama."
"Çeneni kapalı tut. Fazla konuşman iyi gelmiyor sana."
"Biliyorsun Shinazugawa. O cadının yaptığı büyü bozulamaz. Konuşabilmem bile mucize. Üşüyorum, tüm bedenim donmuş hâlde. Kıpırdayamıyorum. Görüşüm zayıfladı. Dokunmadığı tek şey konuşabilme yetkim. Endişelenme artık benim için. Ben çoktan öldüm. Geri dönüşü yok."
YOU ARE READING
Frozen Boy |sane.giyuu|
Fanfiction›giyuu×sanemi‹ Bu donmuş bedenden nefret ediyordu. Donmuş bedeniyle yaşadığından beri ona zorluk çıkartmıştı. Bedenden kurtulup kanatlarını çırpmak istiyordu. Dileğini gerçekleştirdiğinde huzura kavuşacaktı.
