"Ne?"
"Affet beni Shinazugawa. Yaşama olayım şimdilik. Eninde sonunda öleceğim."
"Ölmeyi niye kafaya taktığını anlayamıyorum. Şimdi yaşıyorsan daha sonra da yaşarsın."
Giyuu öksürerek ellerini Sanemi'nin boynuna doladı ve kulağına fısıldadı.
"İstesen de istemesen de birazdan öleceğim Shinazugawa. Bunlar son anlarım. Sana zorluklar çektirdiğim için özür dilerim."
Oğlan, Giyuu'nun yüzünü tuttu. Ağzından kan ve gözlerinden yaş akıyordu. Ellerine bulaşmış kanlara baktı. Kanlar ne ara ellerine bulaşmıştı? Bunu düşünmenin sırası değildi. Giyuu'yu yatağa yatırdı. Gittikçe solan tenini gördükçe telaşlanıyordu.
"Ne yapmalıyım?"
Sanemi titreyen elleriyle iç organlarını bedene sokmaya çalıştı. İğreniyordu ancak yapacak başka bir şey gelmiyordu aklına. Organları koymayı bitirdiğinde fark etmişti, Giyuu çoktan ölmüştü.
YOU ARE READING
Frozen Boy |sane.giyuu|
Fanfiction›giyuu×sanemi‹ Bu donmuş bedenden nefret ediyordu. Donmuş bedeniyle yaşadığından beri ona zorluk çıkartmıştı. Bedenden kurtulup kanatlarını çırpmak istiyordu. Dileğini gerçekleştirdiğinde huzura kavuşacaktı.
