Merhabalar, sade ve orta şekerli kahvemi içerken 'neden şimdi aklıma geleni yazmayayım' dedim. Ve telefonu elime alıp, bu bölümün medyasını tasarlayıp bölüm yazmaya başladım.
Öncelikle herkese mutlu saatler, günler ve huzurlu yıllar dilerim. (çok güzel oldu bak)
Şimdi bu günün yargısı, kitabıma benzeyen bir iki kitap gördüm. Ya abi tamam okay kitap yazmışsınız, ama niye hep özenti?
Bölümlerine de bakıcam o kitabın benziyorsa sigaramı yakıp bölümleri okuyacağım ve sonra o kitabın yazarının kıçında söndüreceğim çöpünü.
Bakın abi, şu hayatta kendi görüşünüz olsun. Özenerek, benzeterek bir yere gelinmez... Allahın mandalinacısı tarih oldu, meme açıp 'koyktun mu' diyen kız tarih oldu, tiktok videosu çekerken dudaklarını yaklaştıranlar da tarih olacak ve siz emek hırsızları da tarih olacaksınız. Demem oki, siz tarihte unutulursunuz ve biz tarihi yazarız.
Şairler ölünce alkışlanır, ama unutmayın sizin hırsızlığınız sadece 'yuh!' lanır.
