Merhabalar,
Uzun bir aradan sonra tekrar sizinle beraber olduğum güne sokayım.
Aslında bu sefer seve seve yazmıyorum nedense, sadece yazmamı isteyen bir okuyucum var.
Amına koyim sanki roman, neyse ben yinede mütevazi biri olarak yazıyorum bunu.
Konumuz yok maalesef, malum herkesin işini gücü var. Açıkçası düşünmek falan vakit harcamakolur ben gelişi güzel yazim.
Imm..
Mesela en sevdiğim konu benim arkadaşlık, yani arkadaşlık en az Atatürk'ün gülüşü misali kadar güzel.
(Güzel bir iltifat olurdu bu "beyler kız arkadaşınıza böyle diyin bak")
Evet, bir insanla tanışırsın kafanız uyar, takılırsın hatta baya baya da eğlenirsiniz. Sonra bunun arasına mesafe girer (mesafeden kastım soğukluk) işte boka sarar herşey. Ve bu durumu düzeltmek için kendinizin yırtarsınız.
Yapmayın amına koyim, tek başınıza çabalayacaksan bu arkadaşlık değil, eğer bitmesin diye uğraşacaksanız işte bu güzel.
Eğer biri size değer vermiyorsa, salın abi.
O sizin hayatınız değil, hayatınız olmak istese "diğer dünyada dahil her daim iki elim yakanda" der.
Bunu gönül rahatlığı ile söyleyecek biri varsa.. Sanırım yok.
Bence yeterli, iyi huzurlu ve kalbiniz kadar güzel günler.
(birilerinin günü boktan geçecek sanırım tüh)
