Heredera Series: Breeanna Kim

Chapter 2

Breeanna's POV

"What happened to your arms?" Tanong niya saakin ng iwan kami nina mommy at daddy para daw mas magkakilala pa kami.

"It's nothing. Nabunggo lang." Sagot ko na hindi makatingin sa kanya ng deretso. Why does she have to be this beautiful?

Agad kong inilayo ang braso ko ng akmang hahawakan niya iyon.

"Let me see it." Maawtoridad niyang sabi.

"Ayaw ko nga. Wag kang makulit." Sabi ko naman at iningusan siya.

Masama akong napatingin sa kanya ng hilahin niya ang braso ko. Pilit kong inaagaw ang braso ko sa kanya pero hindi niya iyon binibitawan.

"Ano ba. Bitawan mo nga ako." Asik ko.

"Stay still or I'm gonna kiss you." Banta niya na ikinairap ko. Hindi na ako nagpumiglas pa, ayaw ko ngang mahalikan niya.

"Who did this?" Muli niyang tanong.

"Nabunggo nga, ang kulit!" Naiinis kong sabi. Paulit-ulit naman magtanong. Tiningnan naman niya ako ng masama na ikinairap ko. Nakakainis yung puso ko kanina pa ang bilis ng tibok, bat ba kasi lumapit pa siya.

"Come on, uwi na tayo." Sabi niya na ikinataas ng kilay ko. Tayo?

"Anong tayo? Ikaw lang, wag mo'kong isama." Irap ko sa kanya.

"You'll be my wife in just a couple of hours so you better stand up and go with me, now." Sabi niya na ikinalaki ng mata ko? In a couple of hours? Shit! I wasn't expecting this akala ko makakahanap pa ako ng paraan bago ang kasal.

"What do you mean a couple of hours?" Di makapaniwalang tanong ko.

"Our wedding will be tonight, inaantay ko lang ang tito kong judge, i want him to wed us." Sabi niya at tumayo saka ako hinawakan sa kamay saka akmang hihilahin ng bawiin ko ang kamay ko.

"No, i don't want to. Bat kaba nagmamadali?" Nenenerbiyos ko nang sabi. Hindi pwede 'to, ayaw kong makasal sa kapareho kong kasarian that just not me.

"Okay, then I'll let your dad know that im withdrawing our deal." Aniya na agad kinuha ang cellphone at akmang may tatawagan na ng agawin ko yung phone niya. Mukang wala na talaga akong choice, ito na siguro talaga yung destiny ko ang makasal sa babaeng di marunong ngumiti na 'to. Inirapan ko siya saka naunang maglakad, nang mapansing hindi naman siya sumusunod saakin ay nilingon ko siya.

"Let's go, kanina atat na atat ka tapos ngayon tutunganga ka diyan." Inis kong sabi sa kanya.

Salubong naman ang kilay na lumapit siya saakin saka inagaw ang cellphone niyang hawak ko bago ako hilahin palabas. Agad kaming lumapit sa isang itim na magarang kotse saka niya binuksan ang passenger side bago ako itulak pasakay bago siya umikot at sumakay sa drivers seat.

Agad ko siyang sinamaan ng tingin na makasakay. How could she pushed me.

"Ang kapal naman ng mukha mong itulak ako. And fyi ayaw kong sumabay sayo, i have my own car." Taray ko sa kanya bago akmang bubuksan ang pinto ng di iyon bumukas. Di makapaniwalang napatingin ako sa kanya. Ano bang problema niya.

"What the F? Open this door." Sigaw ko sa kanya. Jusko nakakawala siya ng poise. Tao paba 'to? Goodluck sakin kong magiging asawa ko nga' tong monster na 'to. Maaga akong tatanda dahil sa stress.

"Can you lower down your voice? You're too loud." Aniya na inistart na ang kotse at minaubra na sa kung saan man.

"Because you're so annoying. At pwede ba wag mo'kong matulak-tulak." Ani kong tinampal siya sa braso. "That's for pushing me." Irap ko sa kanya.

Napataas naman yung kilay niya saakin bago ako makahulogang tingnan.

"Asshole." Bulong ko na mukang narinig niya dahil pagak siyang tumawa.

"Whatever Breeanna." Aniya bago muling itinuon ang atensiyon sa pagdadrive.

Hindi na ulit ako nagsalita dahil mas lalo lang akong naiinis sa kanya. Lalo na sa ganda niya na hindi ko maiwasang hindi hangaan.

ZyyyRilll