PROLOGUE

250 8 0
                                    




...


Nagising ako sa isang magarbong kwarto. Hindi pamilyar ang kwartong ito sa akin kaya nabahala ako. Babangon na sana ako nang mabitin iyon dahil nakaposas ang aking mga pulso sa kama. Sinubukan kong kalagin iyon pero sumakit lamang ang kamay ko. Napaiyak na ako dahil sa frustasyon. Nasaan ba ako? Sino ang nagdala sa akin rito? Hanggang sa bumukas ang pinto at iniluwa roon ang lalaking ayoko nang makita pang muli.

Ang asul na mga matang ayoko ng makita pang muli. 

 "You're finally awake, wifey." 

"Nasaan ako? Ano na naman ba ang kailangan mo? Tapos na tayo hindi ba?" I was trembling in fear while trying to move further away from him as he walked closer to the bed where I was lying. Suddenly, all of those memories from him became vivid. My fear intensifies upon seeing him again.

"You're in our house, wifey. And what do you mean we're done? You are my wife and you won't leave me and the same goes for me. We vowed to each other that we won't leave each other right?" Kita ko ang panlalambot at pagsusumamo sa kanyang mga mata. 

"Hindi kita asawa! Demonyo ka! Ayoko na kitang makita pa!" Galit na singhal ko sa kanya. Bigla ay nawala ang takot sa aking katawan at inilabas ang pandidiri ko na makita siyang muli. 

"Bakit? Is it because of that Matthias? Is he the reason why you don't want to see me again? Dahil may lalaki ka na? Siya ba ang pinagmamalaki mo?! You think that he loves you so much than I do kaya kampante ka na kaya ka niyang laging protektahan?" Mapanginsulto siyang tumawa at gumapang papalapit sa akin at tsaka pinagpantay ang aming mga mukha. Hinawakan niya ang aking baba nang tangka kong umiwas ng tingin. 

His eyes were dark and beaming with so much hatred and longing. "Think again, Cheleste. No one in this world can save and protect you but me! Ako ang nag palaya sa iyo sa mga baboy na iyon! Asawa mo parin ako Cheleste kaya hindi mo ako pwedeng iwan! Akin ka lang! Naiintindihan mo?" Pagkasabi ay bigla niya akong siniil ng marahas na halik. Buong lakas kong iniwasan ang mga labi niya pero sadyang mas malaya siyang gawin ang kanyang gusto kesa sa akin na nakaposas ang magkabilang pulso. 

Pinagparte niya ang aking mga hita at doon na ako nakakilos para paalisin siya sa ibabaw ko. Buong lakas kong tinuhod ang kanyang pagkalalaki na dahilan para kaagad siyang humiwalay sa akin at namilipit sa sakit. 

"FUCK, CHELESTE!" Hiyaw niya sa galit. Napaigtad ako sa gulat ng kanyang pag sigaw. 

"P-please pakawalan mo na ako! Ayoko na please. Pagod na ako." Pagsusumamo ko sa kanya. Nangilabot ako sa takot nang masalubong ko ang kanyang nagagalit na mga mata. Pa ika-ika ay lumakad siya papunta sa bed side table. May kinuha siya roon na syringe at tali. Mas nagsumiksik ako sa head board ng kama sa takot. Anong laman ng syringe na iyon? Gagamitin ba niya iyon sa akin? 

Lumapit muli siya sa akin at hinila ang aking mga paa. Itinali niya iyon ng pahiwalay sa magkabilang dulo ng kama. Ngayon ay nakahiwalay na ang aking mga hita. Lumuhod siya sa pagitan nito at ininject sa akin ang hawak niyang syringe. Hindi ako nakapalag dahil sa bilis ng kanyang pagkilos. 

"You'll feel good anytime now. I'll make sure that you'll feel good about what we are about to do. And I'll make him see how desperate you are for me." 

EPHEMERALWhere stories live. Discover now