lie

Hüsran.

Bir gülü kurutur, kurursa unuturum.

Jungkook, akşam saati ona çalarken artık endişelenmeye başladı. Sırayla tüm arkadaşlarını aradı ama her şey umutsuzdu. Chaeyoung'tan hiçbir haber yoktu. Bir saate kalmadan tüm arkadaş gurubu bir bir gelmişti ve herkes kara kara düşünürken polise haber verilmişti bile.

Jungkook, dirseklerini dizine dayadı ve başını ellerinin arasına alırken büyükçe iç çekti. Başını kaldırıp boş duvarı izlerken aklına gelen şeyle elini sertçe anlına vurdu ve hızlıca gözlerini arkadaşlarında gezdirdi.

"Bugün yıldönümümüzdü."

Dediği odaya bomba etkisi yaratırken çoktan arkadaşlarının kınayıcı bakışlarını kazanmıştı. Bir kişi hariç. Kim Jennie. O sevgilisini aldattığı dudaklardı. Nefsini alan kadındı.

Arkadaşları yarım saate kalmadan dağıldı ve giden herkes gitmeden Chaeyoung'un gönlünü alması gerektiğini tembih etmeyi unutmadı. Geriye sadece Jennie kalınca Jennie dudaklarını yavaşça yaladı ve ağır ağır sevgilisine doğru adımladı. Evet belki sevgilim demesi yanlıştı ama Jungkook, aşık gibi hissettiriyordu.

Jennie yavaşça Jungkook'un kucağına yerleşti ve kollarını Jungkook'un boynuna doladı. Dudaklarını tatmaya sabırsızlandığı dudaklara yaklaştırırken gelen zil sesiyle Jungkook, üstündeki kızı adeta savurdu ve kapıya hızlı adımlarla gitti. Jennie arkasından bakarken hiç istemediği bir gerçeği, sakladığı bir gerçeği yine kalbinin derinliklerinden çıkardı. Jungkook, Chaeyoung'un seviyordu.

Jungkook gelen gül demetini aldı ve karmaşık bakışlarını demete gönderirken demetin arasına saklanmış kapıdı açtı ve koltuğa otururken ezbere bildiği el yazısını okumaya başladı.

Bir mektup yazarım yokluğundan da ağır.

Sevgilim,
Sana böyle hitap etmek artık bana zor. Özellikle o dudakların başka dudaklarda soluklandıktan sonra. Seni terk ediyorum Jungkook, sende kalan kalbimi de alıp gidiyorum. Bugün ilk defa ağlarken güldüm, ilk defa senin için ağlarken güldüm. Biliyor musun Kookie, sana böyle dememe hep kızardın, o sevdiğin uzun saçlarımı kısacık kestirdim. O tutamlar uzadıkça, içimdeki acını da alıp götürecekler. Sana bir gül demeti gönderdim, o güller kurudukça bende de kuruyacaksın, biteceksin Kookie. Bu mektubu yazmak, senin yokluğunun yanında hiç ama alışacağım sevgilim.

Şehrin ismimi unutturması dileği ile,
Rose.