Acımasız PJM

1.

Ayağımla bir yandan taş tekleyip bir yandan da düşüncelerimi toparlamaya çalışıyordum . Ciğerlerime derin bir nefes çektikten sonra gergince dışarı üfledim . Soğuk hava ile sıcak nefesim birleşince çıkan dumana kısa bir bakış atıp önüme gelen saçlarımı geriye itekledim .

Biraz sonra katılmam gereken iddialı bir maç vardı ve oraya yetişmeliydim . Bu gün olan dövüş benim 4 katım olan bir boksördü ve bir sürü madalyası vardı. Normalde maçlara katılmadan önce o kişin önceden maçlarına gitmiş olurdum ancak bu sefer vaktim olmamıştı. Pes etmeyerek meydan okumayı kabul etmiştim. Ben iflah olmaz bir insandım . Pes etmez ve iddialı .

Küçüklüğümden beri kafes dövüşüne meraklıydım. Yaklaşık 15 senedir bu işi yapıyordum. Serüvenim 25 yaşına kadar devam etmiş ve hâlâ devam ediyordu.

Bu serüvende hayatıma bir çok kişi girmiş ve çıkmıştı . Bunlardan biride beni 5 sene önce terkeden sevgilimdi. Ama nedenini hiçbir zaman öğrenememiştim . Bu yüzden bu konuda fazla hırslıydım . Her kız gibi aşk acısı çekmektense mantıklı düşünerek sadece onu geçmişimde bırakarak yürümeye devam etmiştim.

Ona güvenip kalbimi açmış ve ailemin yerine koymuştum. Ancak onun yaptığı tek şey beni umursamadan, arkasına bakmadan gitmekti. Fakat bana iyi bir ders vermişti. "Kimseyi ailenin yerine koyacak kadar güvenme."

Düşüncelerimi bir kenara bıraktım ve büyük deponun kapısının önüne doğru yürüdüm.

İçeri girdiğimde sıcak hava dalgasını iliklerime kadar hissetmiştim. Neden kış ayında ince hırka giydiğimi anlamdıramazken Kai endişeli gözlerle bana doğru geliyordu.

Kai - İçerideki adam seni hücrelerine bölücek vazgeç gel gidelim.
Yoora - Sonrada adım mı çıksın hayatta olmaz ne kadar hırslı olduğumu biliyorsun Kai.
Kai - Eğer sana zarar verirse uzun süre dövüşlere katılamazsın Yoora . Adamın hamlelerini bilmiyoruz bu tehlikeli .
Yoora - Bu işi bu gün bitiricem Kai.

Kai umutsuzca gözlerimin içine baktı. Ama ikna edemiyeceğini bildiği için pes etti . Hafifçe gülümseyerek omzundan itekleyip vip bölümüne yönlendirdim. Sonra ise yavaş adımlarla soyunma odasına ilerledim. Bol kıyafetlerimi çıkararak göbeği hafif açık bir tişört ve rahat taytımı giyindim. Saçlarımı yukarıdan sıkıca at kuyruğu yaptıktan sonra ellerimi sardım ve dişliğimi taktım. Dışarıdaki sesler kulağımı doldururken aşina olduğum maç başlama zilini duyduğum an salonun ortasındaki büyük kafesin içüne doğru yürmeye başladım .

Yoora - Artık burdan dönüş yok kardeşim .
Kai - Dikkat et. Çok fazla yaklaşma. Saldırılarından kaç, dikkatini dağıt, vüzundaki kilit noktayı bul ve kitle onu.
Yoora - Tavsiye için sağol şimdi kardeşinin nasıl rakibi yendiğini izle .
Kai - Aishh sen hiç değişmiceksin hadi başarılar meleğim.

Akciyerlerime havayı doldurduktan sonra kafamı kaldırarak önümdeki adama baktım. Yaklaşık 150 kilo vardı. Kolları güçlü gözüküyordu ama bacakları kilodan güçsüz.  Adamın bacakları kilit noktayı. Bacaklarına yönelicek ve onu deviricektim.  Ateş sesini duyduktan sonra derince nefesimi verdim ve adama doğru döndüm.

••••••••••••

Adam kafama vurmaya çalışıyordu. Ancak ben her seferinde kaçıyordum. Kilolu olduğu için bi zaman sonra yorulucaktı. Beni destekleyen kişilerin adımı bağırdıklarını duyabiliyordum ve bu beni dahada gaza getiriyordu. Bir süre adamı peşimden koşturup hamlelerinden kaçtım . Adamın yorulduğunu farkettiğim an bacaklarına sarıldım ve devirdim. Hakem saymaya devam ederken adam kilodan kalkamıyordu. Kenara geçip dişliğimi çıkarıp su içtim. Soluklandıktan sonra su şişesini yukarıdan kafes dışına attım ve dişiliğimi tekrar taktım. Düdük sesini duyunca yerimden kalktım ve adamın karşısına geçtim. Adam sinirli bir ifadeyle bana bakıyordu.

Silah sesi geldiği an adam üstüme koşmaya başladı. Belimden kavrayıp yere düşürdü beni. Adamın ağırlığıyla zar zor kalkıp kollarını arkada çevirdim. Adam acı ile çığlık atarken sayının benim olmasıyla yerimden kalktım ve havada takla atarak adamın üstüne atladım. Ve şonuç olarak kazandım. Hakem kolumu yukarı kaldırdı ve herkesin alkış sesleri yükseldi.

Zafer ile gülümseyerek hafifçe eğilip selam verdim. Gözlerimi insanlarda gezdirirken kenarda elinde silah olan adama takıldı gözlerim .Şuan kimse onu farkedecek durumda değildi . Coşkuyla ya ıslık çalıyordu yada adımı haykırıyorlardı . Adamı biraz daha incelemeye başladığımda aslında tam olarak dövüştüğüm adama tutuğunu gördüm zaten faketmem ile tetiğe basmıştı.

Silah sesi gelince çığlık sesleri yükseldi bi anda . Yanımdan gelen acı dolu çığlık bedenimi titretmişti. Kendime geldim ve kafesten gizlice çıkıp adamın peşinden gittim . Soluksuz bir şekilde koşarak ateş eden adama yetiştim ve onu çıkmaz sokağa soktum. Adam ilk şaşırsada kolundan tutarak yere yatırdım. Maskesini açtım ve o kişiye baktım. Pembe tonu kalın dudakları, tombul yanakları, burnu her şeyiyle çekici duruyordu. Hızlıca beni üstünden iterek ayağa kalktı ve benim bileğimden tutarak koşmaya başladı. Arkamızdan siren sesleri geliyordu. Ve şuan bir katil ile polislerden kaçıyordum.Ne macera ama.

Nefes nefese bir evin önüne geldik ve onun beni itmesiyle içeri girdim . Sinirlice adama yaklaştım ve omzundan itekleyerek kin kusar bir şekilde konuşmaya başladım.

Yoora - Sen ne yaptığını sanıyorsun.
?? - Yüzümü gördün dövüşçü kız o yüzden artık bizimlesin.
Yoora - Hayır değilim ben burdan gidiyorum seni de şikayet ediyorum. Bana yaklaşamazsın sakın deneme bunu. Ne kadar ünlü, güçlü olduğumu görmüşsündür.
?? - Orda dur bakalım başarılı olabilirsin ama şunu unuttun dövüşçü kız ben bir katilim. Adım belki bişeyler hatırlatır sana ünlü seri katil Park Jimin..

Ünlü seri katil Park Jimin...