İkizim {Tamamlandı}

23.Bölüm

12 oy? Gerçekten mi? Oy verenlere çok teşekkür ederim ama ufak bir ara vereyim dedim oylara bak hemen bir düşüşe geçmeler falan üzüyorsunuz

Anket:
Bu hikayem bitince aklıma çok güzel hikaye fikirleri var yazdığım Katagorilerin karşılarına bir şey atın nokta falan olabilir

Polisiye

Mafyatik

Kısa hikaye

Bekliyor olacağım bu arada oy sınırımız 20 gelmiyor oy ne oldu böyle 100 kişi okuyor 13 oy geliyor

2 ay sonra:

Etrafıma bakındığım da hiçbir şey göremiyordum sadece karanlık. Uçsuz bucaksız, sonu olmayan koca bir karanlık. Nerdeydim ben? Kaçırılmış mıydım? Hadi canım kim kaçıracak beni?

Kuzey seni kaçırmamış mıydı? Diyen iç sesimi boş verip etrafa bakınmaya başladım

Burası kuzeyin dur bi dakika bizim odamızda kuzeyle benim odam en son ne olmuştu şimdi hatırlamaya çalışayım ve evet hatırladım ve içimde ki buruk bir hüzünle yanımda yatan kuzeye baktım

Dağılmış saçlarıyla yatan bir yakışıklı Kuzey vardı.

Elimi komidinin üzerinde gezdirdim ve telefonumu buldum.

Saat 04.56 yani nerdeyse sabah 5

12 bildirim 3'ü instagram, 5'i youtubeda abone olduğum kanallar 4'ü sinanın aramaları 8'i ise whatsapptandı bizim ortak gruptan hepsini boşverdim hepsi sahte teselliden başka bir şey değildi

"Aşkım? Neden uyandın" Diyen sese döndüm Kuzey uyanmıştı

"Bilmem" Dedim ve gözümden bir damla yaş düştü

1 gün önce:

"Anne! Baba!" Diye ağıtlarım hiçbir işe yaramıyordu götürüyorlardı onları "K-kuzey bir şey yap! G-götürüyorlar onları" Kuzey sadece bana sıkıca sarılıyordu Sinan ise bir köşede boş boş duvara bakıyordu

"Şhhh... Sakin ol"

"K-kuzey" Dedim ve onun göğsüne başımı koyup ağlamaya başladım "Neden gittiler? Neden bizi bıraktılar! " Dedim isyankar ve gür bir sesle

Birkaç saat sonra ikisini de mezara koydular üstlerine toprak attılar ve annemle babam o soğuk toprağın altında kaldılar bense arkalarından sadece ağlayabildim sadece bunu yapabildim

Neden aldın onları bizden Allahım? Daha çok yaşayacakları çok şey vardı neden Allah'ım neden?

O akşam Sinan ortalardan kayboldu nereye baksam bulamadım sonra Kuzey beni evimize götürdü

Yemek yaptı, yemedim.

Film açtı, izlemedim.

En sonunda beni odaya çıkatıp yatağa bıraktı ne kadar ağladığımı hatırlamıyorum ama en sonunda uykuya dalmışım

Zamanımız:

"Ağlama güzelim ben sana dayanamam ama" Dedi ve bana sarıldı

"Kuzey dayanamıyorum"

"Zorundasın, güçlü olmak zorundasın dışarıya karşı ağlarsan üstüne giderler ne zaman ağlamak istersen ben bura dayım unutma bunu tamam mı?" Dediğinde başımı aşağı yukarı salladım 

"Kuzey... Dışarı çıkalım mı?"

"Bu saatte, bu karanlıkta ve bu soğukta? "

"Evet, lütfen"