İkizim {Tamamlandı}

Final

Dolu Kadehi Ters Tut - Belki    

    Selam canlar! 23 oy istedim ama gelmedi ama yeni bölüm isteyen birçok kişi var ve bende onları kıramadım. Bir anket açıyorum sizce Ada ve Yiğit'in geleceğe dair bir hikayesinin ayrı bir kitapta olmasını ister misiniz? lütfen cevaplarınızı esirgemeyin ----->>

   " Bu kitapta yazarın işlemediği konu kalmadı yemin ederim" şu an yeni okuluma doğru 3 kişi gidiyorken aklımda bu düşünce vardı 

    Hayatım bir Wattpad kitabı olabilirmiş onu anladım. Yazsam roman olur derler ya ben yazsam Wattpad kitabı olur :D

   Okulun kapısından içeri girerken herkes benim güzelliğime ve Yakışıklı ikizime bakıyordu. Ne yani kendimi beğenmemezlik yapamaz mıyım?

    Okul büyük değildi normal Anadolu Lisesiydi ama içeri girdiğimde kendimi bir labirentte hissettim içerisi aşırı kalabalık ve büyüktü. Nil ile aynı sınıfta olduğumuz için   o bize rehberlik etti.

  sınıf oldukça kalabalıktı ve herkes kendi halindeydi erkekler kendi aralarında el şakası yapıyordu. normal bir sınıftı yani. boş bir sıraya oturduk ve ilk başta Nil bize baktı 

   "Canım kuzenlerim oradan kalkın başka yere oturun bence" dediğimde güldüm 

   "Neden? birinin tabulu malı mı?" dediğinde etrafına baktı "Kalkın dedim işte başınıza ilk günden bela almayın " dedi ve bizi sıradan kaldırmaya çalıştı Sinan tip tip Nil'e bakıyordu

   "Bırak oturalım işte hem ne olabilir ki en fazla hatırladığım kadarıyla eniştem maf-" lafını kesen şey benim onu susturmam oldu. "eniştem maffeder onları demek istedi" dediğimde Sinan başını onaylarca salladı ve ben de elimi ağzından geçtim. 

   "başka sıraya oturun işte" dedi ve arkasını döndü "geçmiş olsun " dedi ve bize doğru gelen 4 kişilik erkek grubuna baktık.

   "Kim bunlar?" dedi öndeki. maşallah Allah meteor diye dünyaya indirmiş. yanındaki çocuk tanımadığını belirtti ve bize tekrar döndüler  "kimse size burada oturamicanızı söylemedi mi?"

   "yo hayır söylediler ama ben buranın manzarasını çok sevdim" dedim ve dışarıya baktım sonra onlara döndüm "neden siz başka yere oturmuyorsunuz?" dedim şirince 

   "sen kim oluyorsun da buraya oturmaya cürret ediyorsun?" dedi arkasında ki 

   "Ben Nisan bu da ikizim Sinan. peki siz kim oluyorsunuz?" dedim 

   "Tanırsın elbet ben Yavuz " dedi ben de başımı salladım Sinan hiçbir şeyi kafaya takmadan telefonla oynuyordu benim telefonuma bildirim gelmesiyle elimdeki telefonu açıp bildirime baktım 

    Kuzey gözleri kapalı bir biçimde fotoğraf atmıştı altında da bu yanaklar senin dudaklarını bekliyor. yazıyordu 

    öpücük emojisi atıp telefonu bıraktım ve çocuklara baktım "ya hala burada mısınız?" dedim sonra bize baktı 

    "kaldırın şunları ya da dur kız kalsın sırada"

    "kolaysa kaldırın lan" dedi Sinan ve güldü daha sonra bana baktı "bizi ayıramazsınız" dedi ve çocuklar gelip Sinanı kaldırıp başka bir sıraya yerleştirdi yanıma Yavuz oturdu ben de oflayıp ayağa kalktım tam gidecekken bileğimi tutup geri oturttu ve bana göz kırptı

   "Sen istemedin mi burada oturmayı neden kalkıyorsun" telefonumun çalmasıyla elimden telefonumu alması bir oldu "hey ver onu" dememe kalmadan telefonu açıp kulağına dayadı Kuzey'in sesi bana bile geliyordu 

    "Nisan oradan kalkıyorsun yoksa gelir o çocuğun 7 sülalesini gebertirim kendisini de türlü türlü işkenceler yapar ve yavaş yavaş öldürürüm "

   "Ayıp olmuyor mu beyefendi" 

   "Nisan'ın telefonunun sende ne işi var lan"

   "öyle elinden aldım işte" 

   "bana bak o telefonu nisana geri veriyorsun ve yanından hızla kalkıp gidiyorsun"

   "ah kendisi kalkmayı denedi ama kaldırmadım benimde kalkacak niyetim yok maşallah pek güzel manzaram var" dediğinde gözlerim fal taşı gibi açıldı

   "fazla bakma hastanelik olursun ve o manzaranın eline bak istersen sonra güzelliği ortaya çıkar" dedi ve parmağıma baktı "ah şimdi anladım ama bir şey diyeyim mi imkansızın güzelliği karşımda ve biliyor musun benim için imkansız sadece biraz zaman alır ve bir bakmışsın hop elinden gidivermiş" dedi ve telefonu yüzüne kapattı ona şaşkınca baktım 

   "Sen ne yaptığının farkında mısın?" dedim sinirle ve elinden telefonu aldım

   "Seni erken evlilikten kurtarıyorum"

   "Sana ne benim özel hayatımdan" diye cırladım  

   "Güzel kızsın biraz eğlenmene bak hemen evlenip çoluk çocuğa mı karışacaksın?"

   "Sana ne oğlum" dedim ve ayağa kalktım çantamı alıp sıraya çıkıp sıradan çıkacakken beni tutup tekrar oturttu "bıraksana beni" 

   "neden erkenden evlenme kararı aldın?" 

  "Sana ne"

   "Bir şey mi yaptı sana yoksa? tecavüz, borç ya da öldürme belki de aşiret?

   "hayır, hiçbiri değil sadece seviyorum"

   "bak şimdi düşün evlenip napacaksın? hem adam kaç yaşında? belkide senin onu sevdiğin gibi o seni sevmiyordur."

   "aklımı bulandırmaya çalışıyorsun hem ben biliyorum o benim onu sevdiğimden daha çok beni seviyor ve benim bunu sana kanıtlamam lazım değil " dedim ve zil çaldı başımı cama koydum ve dışarı baktım sonra okula sinirle giren Kuzey dikkatimi çekti ve hızla Sinan'a döndüm o ise Nil ile sohbet ediyordu.

    "neye bu kadar şaşırdın güzellik?" dedi ve camdan baktı oysa Kuzey çoktan okula girmişti.

    "Uzaklaşır mısın biraz?" dedim ve parmağımla ittim hoca içeri girmişti ve derse başlamadan yoklamayı alıyordu ki kapı açıldı ve içeri Kuzey girdi (Çocuğun adı değişti Ateş daha çok yakışıyor)

       Bana baktı sonra gözleri Ateşe kaydı. Sinirlenince yaptığı şeyi yaptı ve tek kaşını kaldırıp bir süre baktı ve hızla sıraya gelip Ateş'in boğazına yapıştı ve sıradan kaldırdı

        "Sen... " Diye başladı anlında ki boynunda ki damarların hepsi belli oluyordu hemen ayağa kalkıp Kuzeyi tuttum "Bırak çocuğu kendi aklınca eğleniyor boşver" Sonra yanıma destek için Sinan da geldi

        "Kuzey dur öldüreceksin çocuğu" Bıraktı ve bana baktı ve kolumu tutup sınıftan çıkardı

        "Sınıfını değiştir" Dedi sert bir ses tonuyla

        "O piçi sevmedim bırak yanına oturmayı aynı sınıfta hatta okulda bile olamazsın ama... "

        "Aşkım yapma böyle" Dedim ve ona sarıldım

        "Ne yapmayayım Nisan! Elin herifi yanına oturuyor, yerinden kaldırmıyor, üstüne üstlük senin telefonlarını açıyor! Nisan sen benim yerimde olsan ne hissederdin? Çıldırırdın. Ben de aynı şekilde çıldırdım.

Dur burada fınal yapayım 2.kitaba güzel süprizlerle gelicem ama ikinci kitap Mart ayına kadar çıkmaz bunu belirteyim

Beni destekleyen herkese burdan teşekkür ederim.

❗Kitaplığınızdan kitabı çıkarmayın ve profilimi takipte kalın duyurusunu yapabilirim❗

Yeni adlı kitabımı yazmaya devam ediyorum 2. Kitap gelene kadar oradayım

İnstagram: lminnaaa