The O'Neill Twins

• 35 •

POV Hailey

Ik stap uit de auto en trek een sprintje naar de garagedeur. "Ik haat de herfst." Klaag ik als we de bijkeuken in lopen. "Zullen we op vakantie gaan?" Vraagt Nate terwijl hij zijn schoenen uitschopt. "Dat vind ik een geweldig goed plan, maar waar wilde je ouders nou naartoe gaan met kerst?" "Volgens mij Italië." Ik hang mijn jas op aan de kapstok en zie een onbekende jongens jas hangen. "Maeve heeft van het alleen thuis zijn goed gebruik gemaakt." Grinnik ik. "En wij kunnen gebruik maken van het feit dat ze slapen." Grijnst hij en ik geef hem een speelse duw. Hij tilt me op en hangt me over zijn schouder terwijl hij naar boven loopt.

"Nate!" Breng ik lachend uit terwijl ik hem stevig vast hou. "Als je me laat vallen." Lach ik. "Dan wat?" Grinnikt hij. "Daar moet ik nog even over nadenken." Grinnik ik. "Ohja goeie." Lacht hij terwijl hij op het bed ploft. Ik klim boven op hem en ga op zijn schoot zitten. "Ik vond het echt heel leuk vanavond." Glimlach ik. "Ik ook." Hij pakt mijn handen vast en verstrengeld zijn vingers in die van mij. Ik kijk hem aan en verdrink opnieuw in zijn helder blauwe ogen. Ik probeer me in te houden en hem niet te zoenen, ik merk dat hij precies hetzelfde heeft. Ik leun naar voren, laat mijn handen naast zijn hoofd rusten en onze lippen zijn maar een paar centimeter van elkaar verwijderd. "Waarom doe je me dit aan?" Fluistert hij. "Wat?" Fluister ik terug. "Gewoon, je pest me. Ik wil je Hailey." Zijn stem klinkt hees. Onze voorhoofden leunen tegen elkaar aan en ik merk dat ik zwaarder adem. "Wie houden we ook eigenlijk voor de gek?" Fluister ik, ook mijn stem klinkt hees. Nate plaatst zijn lippen op die van mij en ik beantwoord hem meteen. Ik woel met een hand door zijn haren heen en zijn handen glijden onder mijn shirt, over mijn rug heen.

Zijn lippen tegen de mijne voelen zo fijn, het lijkt wel alsof ze voor elkaar gemaakt zijn en precies passen. Elke keer vergeet ik weer hoe zacht zijn lippen zijn en hoe fijn zijn manier van zoenen is. Vanaf de eerste keer al, toen ik net zestien was.

"Waar denk je aan?" Fluistert hij met een schorre stem in mijn oor. "Niets." Ik merk dat ik buitenadem ben. Ik trek zijn shirt over zijn hoofd en plaats kusjes op zijn kaak, doorlopend naar zijn nek, waar ik een zuigzoen maak. Al snel vliegt ook mijn shirt door de kamer, gevolgd door mijn beha. Voorzichtig beweeg ik met mijn heupen als ik een bobbel onder me voel ontstaan. Een zachte kreun verlaat zijn lippen terwijl hij zijn ogen sluit. "Als je niet wilt dat ik nu al ga komen moet je stoppen." Zegt hij onder een ademhaling door, zijn ogen zijn nog steeds gesloten. Ik grinnik even en klim van hem af, ik maak zijn knoop los en duw zijn broek samen met zijn boxer van zijn heupen. Hij schopt zijn broek verder uit en richt zich daarna op mijn broek en string die hij in een makkelijke beweging uittrekt. Hij komt boven me hangen en zoent me opnieuw, ik sla mijn armen om zijn nek en geniet intens van het moment.

Buitenadem ga ik tegen hem aanliggen. "Fack." Mompelt hij. "Ik heb zoveel geluk met je." Mompelt hij erachteraan en een kleine glimlach siert mijn lippen. Langzaam krijg ik weer grip op mijn ademhaling en ik sluit mijn ogen. "Slaap lekker." Mompel ik schor. "Slaap lekker Hail." Zegt hij en hij aait door mijn haren. Een koude rilling door zijn aanrakingen glijdt over mijn ruggengraat waardoor hij even moet grinniken. "Ik hou van je." Fluister ik. "Dat snap ik." Grinnikt hij en ik schiet ondanks dat ik zo moe ben toch in de lach. "Zelfverzekerd much." Lach ik. "Ja duh." Lacht hij.

"Nu echt slaap lekker." Grinnik ik zodra we zijn uitgelachen. "We zullen zien hoe lang je het vol houdt." Grinnikt hij. "Nee ik kan echt niet meer." Zucht ik terwijl ik vermoeid mijn ogen sluit. "Oké, slaap lekker." Hij gaat comfortabel liggen en trekt mij daarna dichter naar zich toe. En voor ik het door heb val ik in een diepe slaap.

*****

Nog half slapend loop ik langzaam naar beneden. Ik blijf even staan in de deuropening en zie daar Maeve zitten, druk in gesprek met die Austin. Hoe de fack krijgt ze dat zo snel voor elkaar?

"Konden jullie het niet iets wat stiller doen?" Maeve kijkt me aan met een opgetrokken wenkbrauw zodra ze me opmerkt. "Had gekund." Ik haal mijn schouders op en loop door naar de keuken. Ik zet de waterkoker aan en smeer snel een boterham met pindakaas. Ik klim op het aanrecht en bekijk wat op mijn telefoon totdat de waterkoker klaar is.

Bewapend met mijn boterham en mok thee plof ik op de bank. "Dus wat heb jij gedaan gisteravond?" Vraag ik terwijl ik Maeve aankijk met een opgetrokken wenkbrauw. Ik ga in kleermakerszit zitten en wacht op antwoord. "Dus zo niet wat jij denkt wat ik gedaan heb." Grinnikt ze. "Wat dan wel?" Vraag ik door. "Een feestje, daarna was ik te dronken om mezelf thuis te brengen. En toen we hier waren begon het keihard te regenen en had ik voorgesteld aan Austin of hij wilde blijven slapen zodat hij niet in dat kut weer naar huis hoefde te fietsen." Zegt ze en ik knik. Toch geloof ik haar niet helemaal, er hangt zo'n bepaalde spanning tussen die twee, ze houden gewoon iets geheim. "Hm oké." Ik haal mijn schouders op en neem een hap van mijn boterham terwijl ik weer op mijn telefoon kijk.

"Hey." Klinkt Nate zijn stem. Ik kijk op en zie hem in de deuropening staan, hij haalt kort een hand door zijn haren. Ik zie dat hij en Maeve kort oogcontact maken, en daarna geschrokken weer weg kijken. Ik kijk Maeve vragend aan die mij weer vragend terug aankijkt. Zachtjes zucht ik en neem ik een slok van mijn inmiddels afgekoelde thee.

Het is vandaag mijn verjaardag!!! 🤩 Daarom als cadeau voor jullie een nieuw hoofdstuk!