အပိုင္း၁၃

8.4K 528 9
                                    

'ဦးေလးၾကီးကဘယ္သူ့လဲ'

ေရွာင္က်န့္မိမိအားၾကည့္ကာဦးေလးၾကီးဟုေခၚေနေသာရိေပၚေၾကာင့္ေၾကာင္သြားကာ

'ဦး………ဦးေလးၾကီးဟုတ္လား'

'ဟုတ္တယ္ေလဒါနဲ႕ဦးေလးၾကီးကိုကို့ကိုေတြ႔မိေသးလားက်ြန္ေတာ္ကိုကို့ကိုေလွကားေပၚကေနတြန္းခ်မိတယ္ကိုကိုကက်ြန္ေတာ့္ကိုမုန္းေနမွွာက်ြန္ေတာ္ကိုကို့ဆီသြားမယ္'

'ရိေပၚ'

'ကိုကို့ဆီလိုက္ပို့ေပး'

ေရွာင္က်န့္ဆရာဝန္ေတြကိုအေျပးသြားေခၚကာ

'ဆရာရိေပၚဘာျဖစ္သြားတာလဲဟင္'

'အတိတ္ေမ့သြားတာပါအမွန္ေျပာရရင္သူအရင္ကနာက်င္ရတဲ႕အတိတ္ေတြကသူ့ကိုလြမ္းမိုးေနတာဥပမာမိဘေတြကားတိုက္လို့ဆံုးသြားတဲ႕သူတစ္ေယာက္ကကားaccidentျဖစ္ခဲ႕ရင္မိဘေတြကားတိုက္ခဲ႕တာေတြပဲသတိရျပီးအဲ႕ေနာက္ပိုင္းကဟာေတြသတိေမ့သြားသလိုပါပဲဒါကယာယီသေဘာပါစိတ္နဲ႕လည္းဆိုင္သည္လူနာကိုဖိအားမေပးပါနဲ'

  'ဟုတ္ဆရာ'

ေရွာင္က်န့္အရင္ကအေၾကာင္းေတြေတြးကာကုတင္ေပၚကေကာင္ေလးကိုၾကည့္ေနမိသည္

'ေရွာင္က်န့္'

'ရွီးခ်န္ေကာ'

'ရိေပၚအေၾကာင္းေကာသိျပီးျပီလြန္ခဲ႕တဲ႕ေျခာက္နွစ္ကမင္းေလွကားေပၚကျပဳတ္က်တာပဲမွတ္မိျပီးအဲ႕ေနာက္ပိုင္းျဖစ္ရပ္ေတြကိုမမွတ္မိေတာ့ဘူးသူ့စိတ္က၁၄နွစ္အရြယ္ပဲရွိေတာ့တာ'

(ရိေပၚကအသက္၂၀ရွိပါျပီေနာ္ဒီficထဲမွာ)

'က်ြန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္'

'ဦးေလးၾကီးကိုကိုေကာဟင္'

ရုတ္တရက္ကုတင္ေပၚကထလာျပီးမိမိလက္ကိုလာဆြဲေသာရိေပၚ

'အာေမ့လို့ကိုကိုကက်ြန္ေတာ့္ကိုမုန္းေနမွာပဲေနာ္'

ကုတင္ေပၚျပန္တက္ကာေစာင္ေခါင္းမူျခံဳျပီးအိပ္ေနေသာရိေပၚေၾကာင့္ေရွာင္က်န့္နဲ႕ရွီးခ်န္သက္ျပင္းရွည္ၾကီးခ်လိုက္မိသည္

ထိုအခ်ိန္တြင္

'တီတီ'

'ဟုတ္က်ြန္ေတာ္ဒီတစ္ပတ္အခ်ိန္ဇယားေတြဖ်က္ေပးပါက်ြန္ေတာ္မအားလို့ပါ'

Now your turn(zawgyi and unicode)completeWhere stories live. Discover now