PERDE ARKASI...

1.1K 812 365
                                    

     Savaşmadan Mutlu olamayız

                               🌙

  Yaşamak için kendimce sebepler ararken, yolumun dikenlerle kaplı olduğunu farketmem çokta zor olmamıştı.
  Yalnızlıktan bertaraf olan bir beden Mutlu olmak için ne yapabilirdi ki?...

'Hoşgeldiniz komutanım. Hangi rüzgar attı sizi buralara?'

Rıza amcanın sorusuyla komutandan bakışlarımı çektim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Rıza amcanın sorusuyla komutandan bakışlarımı çektim. Birden karşımda sivil kıyafetlerle görünce şaşkınlığıma mani olamamıştım.

'Hoşbulduk Rıza bey. Bu taraflarda küçük bir işim vardı, hem hal hatır sormak istedim...'

Bakışları bana döndü,

'Hemde bende bulunan bir emaneti sahibine vermek istedim.'

Elini cebine attı ve yavaşça tekrar geri çıkardı. Avucunu açıp elini bana doğru uzattı.

'Galiba bu size ait.'

Bakışlarım kaybettiğim kolyeyi bulmanın heyecanıyla parlarken, ilk defa gerçek anlamda Mutlu olmuştum.

'İnanmıyorum kaybettim diye ne kadarda üzülmüştüm...'

Kolyeyi komutanın elinden ışık hızıyla alıp, ait olduğu yere yani boynuma taktım.
Bir insana üst üste borçlanmak demek bu oluyordu herhalde.

'Çok ama çok teşekkür ederim, manevi değeri çok fazlaydı benim için. '

Yüzünde her zamanki gibi bir mimik oynamazken, başını hafifçe salladı.

'Önemli değil.'

Rıza amcaya tokalaşıp sağlık ocağını terkeden komutanın ardından bir müddet bakakalırken, Rıza amcanın öksürmesiyle gerçek dünyaya döndüm.

'Hayırdır kızım birşey mi oldu?'

Başımı olumsuz anlamda sallarken, bakışlarımı ellerime indirdim.

'Sadece komutan biraz garip birine benziyor...'

Bakışlarımı Rıza amcanın yüzüne çevirdim.

'Sencede öyle değil mi?'

'Evet Kaan sessiz biridir ve senin tabirinle biraz garip ama bana göre garibine gitmesinin sebebi tavırları değil, sadece fazla seni andırıyor...'

Rıza amca elini omzuma koyup hafifçe sıkıp gülümsedi. Beni orada düşünceler içinde bırakıp giderken, kafamda oluşan tonlarca soru işaretiyle baş başa kalmıştım....

🔱Operasyon:

Gece gelen ani istihbaratla tüm teçhizatı hazırlayıp onları bekleyen helikoptere binmişlerdi. Yüreğinde yanan vatan aşkı her daim onu dinç tutmuş ve hayatta kalması için bir sebep olmuştu.
  Helikopter sarp dağların başında dururken, askerlerini işaret verip halatları sarkıtıp, helikopterden tek tek aşağı inmişlerdi.
  Bakışları gecenin karanlığında bulunduğu dağ başında gezindi.

DAĞLARA SEVDALIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin