❄️DUYDUM Kİ!

1K 625 220
                                    

 🍀Yeni bölüm geldi sonunda :) inşallah beğenirsiniz iyi okumalar❤️❤️

   Herkes gider mi sahiden? Ya da gitti diye her  şey biter mi?       

       🗝️Bir-yudumnefes 

Karanlığın ortasında öylece durup bekliyordum, beyaz ışığı görsem ona doğru koşacağımdan zerre şüphem yoktu. Fakat birşeyler değişmeye yüz tutuyordu artık. Mesela hayata artık başka pencereden bakmaya başlamıştım. Geleceğe dair umutlarım vardı. Hayatımda ilk defa birşeylerin güzel olduğunu düşünüyordum. 

Beni bu denli değiştiren şey neydi ya da kim mi demeliyim? Cidden Hakkari ve Kaan benim hayatımı çok değiştirmişti. Bu değişiklik bir nebze korkuturken beni diğer taraftan hayatımda hiç yer edinmeyen mutluluk duygusunu tadıyordum işte.

 O gün Kaanın acısını paylaşırken bir nevi kendi acılarımı da araya sıkıştırmıştım. Acılar paylaştıkça azalıyor diyorlardı, bence o durum tam olarak öyle değildi. Acıları paylaşınca azalmıyordu sadece sizinle beraber acılarınızı yüklenen biri olunca o acıyı göğüslemek daha kolay oluyordu.

 'Esma teyze ben hiç düğüne gitmedim, Nasıl giyinsem yalvarırım bir yardım et.'

Aşağı köylerden birinde düğün vardı ve Rıza amcayla beraber davet edilmiştik. Esma teyze söylediğime tebessüm edip başımı okşadı. 

'Kızım istediğin gibi giyin, sen ne giysen sana çok yakışacaktır.'

Esma teyzenin sözüne tebessüm edip, kafamda giyeceğim elbiseyi düşünmeye devam ettim. Sağlık ocağı kapandığı gibi kendimi eve atmış ve gece için hazırlanmaya koyulmuştum. 

Kısa sürede hazırlanıp Rıza amcanın gelmesini beklemeye başlamıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kısa sürede hazırlanıp Rıza amcanın gelmesini beklemeye başlamıştım. Bakışlarım bir ara telefona kayarken, içimden Kaan'a mesaj atmak isteyen tarafımı sessize almam baya zor olmuştu.  Kaan'la aramızda ki daha isimlendiremediğim duygu silsilesi belkide yaşadığımız zorlukların veya acıların benzer olmasından kaynaklanıyordu belki de herkesin kısaca aşk dediği şeydi. 

Aşkı basite alamıyordum ve gözüm baya korkuyordu ama kapınıza gelen Kocaman bir duyguyu görmezden gelmekte baya zorlu bir işti. Kapının önünde korna sesi duyulurken, son defa aynadan kendime bakıp evden çıktım. Rıza amca ve eşine selam verip arka tarafa yerleştim. Köy yolu boş olduğundan dolayı yarım saatte köy alanına varmıştık. Kalabalık ve davul zurna sesleri bizleri karşılamıştı. Rıza amca arabayı park ettiğinde kol çantamı alıp arabadan indim. Köyün muhtarı koşarak Rıza amcanın yanına gelmiş ve onu güzelce karşılamıştı. Damat muhtarın oğluydu bu sebeple muhtar tüm köy halkını ve çevre köylerden kişileride düğüne davet etmişti. Bize hazırlanan masaya otururken, bakışlarım hemen karşı tarafta bulunan gelin ve damada kaymıştı. Gelinin yüzü örtülüydü damat ise yüzünde Kocaman bir gülümsemeyle halay çeken erkekleri seyrediyordu.

DAĞLARA SEVDALIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin