Heaven in your eyes (Completed)

The tide rises the tide falls

(Zawgyi)

ေရွာင္းက်န့္ မ်က္စိကိုဖြင့္လိုက္တာနဲ႔
ကပ္လာတဲ႔ အသိနဲ႔
တစ္ခါတည္း လိုက္ပါလာတဲ႔ နာက်င္မွု။

တစ္ကိုယ္လံုး ေအာင့္တက္သြားတာမို့ ခ်က္ခ်င္း မလွုပ္ရွားရဲပဲ မ်က္စိမွိတ္ရက္သားနဲ႔ပဲ အသက္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ရွဴသြင္း ရွဴထုတ္ေနလိုက္တယ္။

အိပ္ေရးက မဝေသးေပမဲ႔ အိပ္ေနတုန္း မသိစိတ္နဲ႔ လွဳပ္ရွားမိလိုက္တိုင္း ကိုက္ခဲေနတာေျကာင့္ နိုးလာတာပဲ။

အျပင္ကို ျကည့္လိုက္ေတာ့ လိုက္ကာတစ္ဝက္တစ္ပ်က္ျကားထဲက ျမင္ေနရတာ မိုးစင္စင္လင္းေနျပီ။

ေဘးက ေအးစက္ျပီး လစ္လပ္ေနတဲ႔ ေနရာေျကာင့္ သူ အနည္းငယ္ ကိုယ္ကို ေရြွ့လိုက္ရင္း အခန္းကို ေဝ့ဝိုက္ျကည့္လိုက္ေတာ့ sofaေပၚမွာ ေကြးေကြးေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔ ရိေပၚ။

အေပၚပိုင္းက ဗလာမို့ ခပ္လွမ္းလွမ္းကေတာင္ သိသာေနတဲ႔ လည္ပင္းက နီေစြးေနတဲ႔ သူ့သြားရာေျကာင့္ ေက်ေက်နပ္နပ္္ျပံဳးမိလိုက္တယ္။

ေကာင္စုတ္ေလးက ရွိသမွ် ေစာင္ေတြအကုန္ သူ့ကို ျခံဳေပးထားျပီး အခ်မ္းခံေနတာပဲ။

အကုန္စိုရြွဲသြားတဲ႔ အက်ီေတြနဲ႔ အေျခာက္ခံဖုိ့ နည္းနည္းေလးေတာင္ အာရံုမရတဲ႔ နွစ္ေယာက္သား အျဖစ္ေျကာင့္ အက်ီေတြက ဘာမွ ေကာင္းေကာင္း ဝတ္လို့ရမွာ မဟုတ္ေသးဘူး။

မေန့ညက အျဖစ္အပ်က္ေတြ ေခါင္းထဲ အစီအရီ ေရာက္လာတယ္။ တကယ္ပဲ သူ ဒီေကာင္ေလးဆီမွာ ဘယ္နွစ္ခါေတာင္ ခံလိုက္ရတာလည္း
ဒါေပမဲ႔ … ဒါေပမဲ႔လည္း သူ့နွတ္ခမ္းေပၚက အျပံဳးေတြက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေပ်ာက္နိုင္ေသးဘူး။

အေတြးေတြနဲ႔ အလုပ္ရွဳပ္ေနတဲ႔သူကို ရုတ္တရက္ ခုတင္ေဘး စားပြဲေပၚက လင္းလာတဲ႔ဖုန္းက ေနွာင့္ယွက္လာတယ္။

Missed callေပါင္း ဘယ္နွစ္ခုေတာင္လည္း
သူ့အိမ္က ေခၚထားတာ နည္းနည္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္ အခု သံုးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္က ဟိုလူဆီက။
ညဘက္ ဟိုတယ္ေရာက္ကတည္းက အသံပိတ္ထားခဲ႔တာ သူ့ကိုယ္သူ ဆုခ်ရမယ္။

ထင္တဲ႔အတိုင္းပါပဲ။

သူ ဖုန္းကိုင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ဖက္လူကို ေျပာခြင့္မေပးဘဲ