One Month /Min Yoongi

0.6

Wattpad'in şifresini unutmuşum 😜 Hatırlayınca bir bölüm atayım dedim 😁💜

Beni özlediniz mi? Ve tabi ki kitabı? 😋❤

Yalnız medyaya aşık oldum 😍 O surat ne çocuk çok tatlısın 😍❤

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum biliyorsunuz yorumlar motivasyon kaynağım 💜

Bundan sonra daha sık bölüm gelecek bilginize... (tabi kitabı okuyan kaldıysa sjsnsj)

🌙 İYİ OKUMALAR 🌙

Yaşanan olayın üstünden yaklaşık üç saat geçmişti ve şimdi hepimiz hiçbir şey olmamış gibi dışarıda pahalı bir restaurantta yeni ekip üyesinin gelmesini bekliyorduk. Tabi buraya gelmeden önce çetenin özel durumlar için ayarlanmış doktoru Suga'nın mermi gelen koluna, ardından da benim bacağıma bakıp tedavi etti. Aslında yaşanan olayın hemen ardından o kadının boğazına yapışmak için evden çıkmaya çalışmıştım ama Tae bütün kapıları kilitleyerek gitmeme mani olmuştu. Şimdi ise sırf yeni ekip üyesi gelecek ve Taehyung patron karşısında mahcup duruma düşmesin diye ortama ayak uyduruyordum ama buradan ayrılır ayrılmaz ilk işim o kadını doğduğuna pişman etmek olacaktı.

Kendi kendime yaptığım intikam planına ara verip başımı sola çevirdiğimde hemen yanımda oturduğu için Suga ile göz göze gelmiştim ama bakışlarımı onun aksine hemen başka yöne çevirip derin nefes verdim. Ne yazık ki yaşanan olaydan sonra evde kavga ettiğimiz için ikimizde hem sinirli gemde gergindik.

Flashback...

''Bunu yapmamalıydın Suga! Ya mermi daha ciddi bir yerine gelseydi ve sana bir şey olsaydı? Kendi canının hiç mi kıymeti yok? Tamam hayatımı kurtarmış olabilirsin ama sana bir şey olsaydı kendimi asla affetmezdim.''

Sinirden bütün kelimeler ağzımdan tek seferde dökülmüştü. Suga ise yanında oturan doktorun pansuman yaptığı koluna bir bakış atıp ardından masanın üzerine yavaşça eğildi ve sigara paketinden bir dal çıkarıp ince dudaklarının arasına yerleştirdi. Cebinden de siyah mat zippo çakmağını da çıkarıp sigarayı yaktıktan sonra ciğerlerine zehirli havayı iyice çekti. Bıkkınlıkla sigarasını dışarı üflerken baygın bakışları beni buldu.

''Abartıyorsun Youra! Ve evet çok merak ediyorsan söyleyeyim benim canımın bir kıymeti yok.''

Flashback sonu...

Aslında bu tür olaylara karşı bütün çete üyelerinin bünyesi alışıktı. Yani ev basma, göz korkutma gibi eylemlere alışkındık ama birisi ilk defa direk beni hedef alarak silah doğrultmuştu ve fark ettim ki herkes benim için cidden endişelenmişti. İşin bu boyuta gelmesinden ötürü herkes gerilmişti yoksa dediğim gibi hayatımızın hareketli olmasına alışkındık. Masadaki herkes boş bakışlarla birbirine bakarken nihayet bu derin sessizlik hızla çekilen sandalye sayesinde bozulmuştu.

''Tanışma yemeğine geleceğimi sanıyordum ama cenazeye geldim sanırım. Haber verseydiniz simsiyah giyinip gelirdim.''

Bütün bakışlar sesin geldiği yöne çevrildiğinde Tae ve Namjoon hemen ayağa kalkıp yeni ekip üyesinin elini sıkmıştı. Ardından Suga ve Jungkook'ta ayağa kalkıp sırayla selamlaştıklarında en sona ben kalmıştım. Çok garipti ama restauranta girdiği andan itibaren ortamın atmosferi değişmişti ve kız, erkek fark etmeksizin herkes bizim masaya bakıyordu. Bizim aksimize son derece resmi giyinmişti ama siyah saçlarını ortaya seren gri takım elbisesi onu bir modeli veya manken gibi göstermişti. Ayağa kalkmak için hamlede bulunacağım sırada kalkmama izin vermeden yanıma yaklaşıp elimi tuttu ve iri, dolgun dudaklarıyla üzerine yumuşak bir öpücük kondurdu. Birbirimize içten bir şekilde tebessüm ettikten sonra herkes yerine oturdu bense olduğum yerde sessizce mırıldandım.