Zawgyi
တစ္ပတ္ ..
.လြိဳင္ဇက္ ဒီ ကမၻာ ဆီေရာက္လာခဲ့တာ အခ်ိန္ေရေသာအားျဖင့္ တစ္ပတ္ေက်ာ္ေလၿပီ..။
ေဆး႐ုံကလည္း ဆင္းခဲ့ရၿပီ. ။
ထပ္ေနဖို႔ေျပာၾကေပမဲ့ အနာေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ အဲေဆးေတြက်ိတ္မွိတ္ဆက္ေသာက္ေနရရင္ ျမန္ျမန္ ဘဝေျပာင္းႏိုင္ေလသည္..။
ၿပီးေတာ့ ဒီရက္အတြင္းသိလိုက္ရတဲ့
ဒုတိယဇာတ္လိုက္ရဲ႕ ကေလးဆန္မႈမ်ား..
တစ္စကၠန္႔ရဲ႕ တစ္ဝက္ေတာင္အလြတ္မေပးေအာင္ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္...
ဒီမ်က္ႏွာနဲ႔ဒီမ်က္ႏွာ ဒီလူနဲ႔ဒီလူ
ဘာမ်ားအဲဒီေလာက္ၾကည့္ခ်င္စရာ ေကာင္းေနမလဲ လြိဳင္စဥ္းစားမရ..။
ဟိုးသူငယ္မစင္ဘဝထဲကခင္လာၾကတာဆိုၿပီးေတာ့.. ဒီမ်က္ႏွာကိုအဲေလာက္ ၾကည့္မဝျဖစ္..
အရာရာ လြမ္း႐ွိမွ..လြမ္း႐ွိမွ..
ခ်ီးပါတာေတာ့ ငါမ႐ွိလည္း ျဖစ္တယ္ထင္ပါရဲ႕.
တကယ္ကို စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းတယ္..။
အမွတ္မထင္ လြိဳင္ႏႈတ္ခမ္းေတြ တြန္ ့ေကြးလို ့သြားခဲ့သည္ ။
" လြိဳင္ဆရာ အိပ္မက္ေတြျဖည့္ေပးရမယ္ေနာ္
Mission ျမန္ျမန္ၿပီးေလ ႐ွင္သန္ႏွစ္မ်ားမ်ားရေလ ရလဒ္ေကာင္းရင္ ပိုေတာင္႐ွင္သန္ႏွစ္ရမယ္''
ဟုတ္တာပဲ...
အခုထိအိပ္မက္ျဖည့္ေပးဖို႔က ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္မ႐ွိ..။
လြိဳင္ဇက္မွန္းရသေလာက္
ပထမဇာတ္လိုက္နဲ႔ ဒီကိုယ္ပိုင္႐ွင္လြမ္းရိပ္ကသူ႔အိပ္မက္လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ သူေရာက္႐ွိေနၿပီး
အလိုက္သင့္ေလး ေနသြားလ်ွင္ အေႏွာင့္အယွက္မ႐ွိလွေသာ္လည္း
ျပႆနာက ဒုတိယဇာတ္လိုက္ဆိုတဲ့ငတိပဲ..
သူတစြန္းစ အကဲစမ္းေမးၾကည့္ေပမယ့္ သေကာင့္သားေလးက companyအလုပ္မွာသာေပ်ာ္ပါေၾကာင္း အခိုင္အမာ က်ိန္ဆိုျပေနေတာ့ သူဘာတတ္ႏိုင္မည္နည္း??
ဟူး..
မ႐ွိတဲ့အသက္ေတာင္တိုေတာ့မယ္.တကယ္ထဲ.။အဲဒီေၾကာင္ဝါေပါက္နဲ႔ ငါလည္း..
