The World Is Mine

Proloog

Het is weer zover, maandag ochtend dus tijd voor wiskunde of hoe ik het noem: wiskut.

Mevrouw van Mechelen loopt binnen, met haar strontkleurig mantelpakje en hakken met zo'n klein hakje dat ze geen eens hakken genoemd mogen worden.

"Ik heb nog nooit zulke domme kinderen in mijn klas gehad, het klas gemiddelde is een 4,5!" zegt mevrouw van Mechelen terwijl ze met een afkeurende blik de klas rondkijkt.

"En aan wie ligt dat? Aan ons of aan uw slechte uitleg?" Zeg ik.

Mijn opmerking zorgde voor veel gejoel in de klas en gelach.

"Nek je die mevrouw?!" Hoorde ik Renan zeggen, een jongen zonder leven die graag leeft door andere en zo de boel elke keer opsteekt.

''Wat zijn je plannen nadat je klaar bent met school, wat denk je precies te bereiken?'' vroeg mevrouw van Mechelen mij.

'''Zoals iedereen mevrouw, money, money, money.'' zei ik terwijl ik met mijn ene hand over de andere ging zodat het leek alsof ik geld gooide in de lucht.

Mevrouw van Mechelen kwam mijn kant oplopen en keek me recht in mijn ogen aan en zei: "Denk je nou echt dat je ergens gaat komen met die houding jongedame?, Je houdt je niet aan de regels, altijd ben je te laat en voldoendes halen ho maar."

Ik kneep mijn ogen uit woede dicht en probeerde me in te houden, ze was het niet waard.

''Je gaat niets in je leven bereiken.'' zei ze.

Die woorden knapte iets vanbinnen bij mij, ze herhaalde zich in mijn hoofd in slow motion.

Ik stond op en keek neer op haar en zei: ''En jij? wat heb jij nou precies in je leven bereikt?'' vroeg ik op zo een rustige manier dat het eng begon te worden, de klas werd muisstil.

''ik bedoel kijk naar je kleren ew.'' zei ik terwijl ik nep moest kokhalzen.

''Genoeg ga eruit!'' schreeuwde mevrouw van Mechelen.

''Hoeveel verdien je in een maand? circa 1.300 euro?, 700 eraf voor je huur, 300 eraf voor je boodschappen bij de aldi en alleen maar b merken, want je hebt niet genoeg voor a bij de appie.''

''20 euro eraf voor je internet en net genoeg geld voor last minute reisje naar Turkije.''

Mevrouw van Mechelen probeerde mij uit de klas te trekken waardoor ik me hard van haar aftrok en ze op de grond viel, de rest van de klas leek wel op een dierentuin nu, kinderen waren op de tafels aan het slaan en aan het filmen.

''En hoeveel hou je uiteindelijk over?'' vroeg ik waarop de rest van de klas reageerde:''zero!''

''Wanneer je de klas binnenloopt ben je helemaal blut!'' zei ik terwijl ik mijn broekzakken uit mijn broek tevoorschijn haalde om te laten zien dat ze niets meer over zou houden.

''Ik zweer het op mijn leven mevrouw van Mechelen, ik ga het maken, ik ga meer geld maken dan waar jij ooit over zou durven dromen!'' zei ik en liep boos de klas uit en maakte het af door de deur hard dicht te smijten.